การศึกษาการลดการออกเสียงสระอะในการจำแนกสระด้วยความถี่ฟอร์แมนต์ของเสียงพูดต่อเนื่องภาษาไทย

Abstract

ในการศึกษาความถี่ฟอร์แมนต์ของเสียงสระจากทดลองจำแนกเสียงสระในเสียงพูดต่อเนื่องภาษาไทยพบว่าความถี่ฟอร์แมนต์ที่สกัดได้นั้นมิได้เกาะกลุ่มกันมากดังเช่นที่ปรากฏในทางทฤษฎีโดยเฉพาะในเสียง อะ (/a/) ซึ่งมีการกระจายตัวมาก งานวิจัยนี้เป็นการศึกษาการลดการออกเสียงของเสียงสระอะ โดยดูผลจากค่าความถี่ฟอร์แมนต์ในรูปแบบของกลุ่มหน่วยเสียงต่าง ๆ ที่อยู่ติดกับสระอะ รวมทั้งผลกระทบของการเปลี่ยนการกำกับหน่วยเสียงในการจำแนกเสียงสระและการรู้จำเสียง โดยในวิทยานิพนธ์นี้จะแบ่งการทดลองเป็นสองส่วน ส่วนแรกเป็นการศึกษาของผลกระทบจากหน่วยเสียงรอบข้างที่ติดกับสระอะ พบว่ากลุ่มที่มีหน่วยเสียงรอบข้างที่เป็นเสียงกึ่งสระจะมีผลกระทบต่อค่าความถี่ฟอร์แมนต์ที่ 2 (F2) อย่างชัดเจน โดยพบว่า กลุ่มของรูปแบบที่มีหน่วยเสียง /ย/ (/j/) อยู่ติดกับสระอะจะพบค่าความถี่ฟอร์แมนต์ที่สองในช่วงสูงสุด ในขณะที่กลุ่มของรูปแบบที่มีหน่วยเสียง /ว/ (/w/) อยู่ติดกับสระอะจะพบค่าความถี่ฟอร์แมนต์ที่สองในช่วงต่ำสุด ส่วนที่สองเป็นวิทยานิพนธ์นี้นำเสนอการเปลี่ยนการกำกับหน่วยเสียงใหม่ โดยแยกหน่วยเสียงที่เป็นอะกึ่งเสียง ออกมาจากหน่วยเสียงที่เป็นเสียง อะ ธรรมดาจากการดูรูปการเขียน เมื่อทำการทดลองการจำแนกสระด้วยการใช้ค่าฟอร์แมนต์ในการเรียนรู้และทดสอบ พบว่าเมื่อทำการเปลี่ยนการกำกับเสียงของหน่วยเสียงเดิมที่เป็น /a/ ที่ออกเสียงเป็นสระอะกึ่งเสียงใหม่ให้เป็น /ǝ/ ซึ่งมีค่าความถี่ฟอร์แมนต์ใกล้เคียงกว่า ความถูกต้องสูงที่ได้ขึ้นจากเดิม 80.46% เป็น 82.15% ในเสียงผู้ชาย และ 82.12% เป็น 83.92% ในเสียงผู้หญิงของกลุ่มตัวอย่าง ในขณะที่เมื่อทดสอบการรู้จำเสียงพูดด้วย HTK พบว่าหน่วยเสียงที่เป็นอะกึ่งเสียงซึ่งเปลี่ยนแปลงการกำกับหน่วยเสียงใหม่ ถูกรู้จำเป็นหน่วยเสียงอะแบบปรกติน้อยกว่า 10% ในขณะที่หน่วยเสียงอะแบบปรกตินั้นจะถูกรู้จำเป็นหน่วยเสียงอะกึ่งเสียงอยู่ในช่วง 25-29%