บทบาทของตัวละครเด็กในละครโทรทัศน์ระหว่างปี 2551-2557

Abstract

วิทยานิพนธ์นี้มุ่งศึกษาการนำเสนอบทบาทตัวละครเด็กในละครโทรทัศน์ช่วงก่อนและหลังข่าวภาคค่ำทางสถานทีโทรทัศน์ช่อง 3 ,5 และ 7 โดยศึกษาเฉพาะบทบาทตัวละครหลักและตัวละครรองจำนวนทั้งสิ้น 127 เรื่องตั้งแต่ พ.ศ. 2551- พ.ศ. 2557 ด้วยการวิเคราะห์เนื้อหา (Content Analysis) ผลการศึกษาพบว่า บทบาทผู้ช่วยเหลือเป็นบทบาทตัวละครเด็กที่พบมากที่สุดในละครโทรทัศน์พิจารณาตามกรอบแนวคิดการวิเคราะห์ตัวละครของ วลาดิมีร์ พรอพพ์ และมีการนำเสนอตัวละครเด็กเพศชายมากกว่าหญิง ซึ่งตัวละครเด็กชายจะแสดงออกถึงความสามารถและสติปัญญามากกว่าเด็กหญิงด้วย และตัวละครเด็กปรากฎในละครโทรทัศน์ประเภท โรแมนติกคอมเมดี้มากที่สุด ตัวละครเด็กในละครโทรทัศน์ช่วงก่อนข่าวภาคค่ำจะเน้นการสนับสนุนตัวละครเอก ในลักษณะตัวละครตลก อาศัยการแสดงออกตามธรรมชาติของวัยเด็ก คือ ความไร้เดียงสา ความสนุกสนานสดใส มีจินตนาการ เน้นให้ความบันเทิงและความเพลิดเพลินกับผู้ชมทางบ้านเป็นหลัก สะท้อนมุมมองของผู้ผลิตและสังคมที่มีต่อเด็กในลักษณะของความบริสุทธิ์ เปรียบเสมือนผ้าขาวและอยู่ขอบเขตของด้านบวกเท่านั้น ส่วนตัวละครเด็กในละครโทรทัศน์หลังข่าวภาคค่ำจะมีพฤติกรรมเลียนแบบผู้ใหญ่ ซึ่งตัวละครเด็กชายจะเน้นการช่วยเหลือตัวละครเอกฝ่ายหญิงทั้งใช้กำลังความแข็งแรงของร่างกายและปัญญาในการคิดช่วยแก้ปัญหาต่างๆ อาทิ การส่งสาร การต่อสู้กับตัวละครร้าย ฯลฯ สามารถวิเคราะห์ถึงแนวความเชื่อที่มีต่อตัวละครฝ่ายหญิงที่อ่อนแอและต้องได้รับการช่วยเหลือจากตัวละครอื่นๆ นอกจากนี้หากตัวละครเด็กในละครเรื่องใดมีพลังวิเศษเหนือธรรมชาติย่อมสามารถช่วยเหลือตัวละครเอกแก้ไข้สถานการณ์วิกฤติได้อีกด้วย ซึ่งตอกย้ำมุมมองของผู้ผลิตในการนำเสนอตัวละครเด็กที่มีลักษณะแสดงออกเป็นผู้ใหญ่และมีความสามารถเกินวัย เมื่อพิจารณาในโครงเรื่องหลัก ตัวละครเด็กจะอยู่ในส่วนอารัมภบทมากที่สุดและลงระดับความสำคัญลงในการดำเนินเรื่องช่วงต่อไป แต่ขณะเดียวกันช่วงสถานการณ์วิกฤตของเรื่อง จะพบตัวละครเด็กถูกนำเสนอคั่นเหตุการณ์ที่กำลังเข้มข้นเพียงชั่วขณะหนึ่ง โดยใช้ธรรมชาติความเป็นเด็กที่สดใส ไร้เดียงสา เพื่อให้ผู้ชมได้พักอารมณ์บีบคั้น ตึงเครียดในระยะเวลาหนึ่งก่อนกลับสู่เนื้อเรื่องหลักต่อไปได้อีกด้วย