พระบาทสมเด็จพระมงกุฏเกล้าเจ้าอยู่หัวกับแนวพระราชดำริ ทางด้านพระพุทธศาสนาที่มีผลต่อการดำเนินการปกครองประเทศ

Abstract

วิทยานิพนธ์นี้เป็นการศึกษาถึงแนวพระราชดำริทางด้านพระพุทธศาสนา ของพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัวที่ทรงนำมาใช้ในการดำเนินการปกครองประเทศตลอดระยะเวลา 15 ปี ของการเสด็จขึ้นเถลิงถวัลย์ราชสมบัติ สิ่งที่นำมาใช้ประกอบการพิจารณาคือ พระราชประวัติส่วนพระองค์ พระราชประวัติการศึกษา ทั้งในช่วงก่อนและหลังการได้รับแต่งตั้งให้ดำรงตำแหน่งสมเด็จพระบรมโอรสาธิราชสยามมกุฎราชกุมาร และพื้นฐานแนวพระราชดำริทางด้านพระพุทธศาสนาของพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว ทั้งในช่วงก่อนและหลังจากเสด็จขึ้นครองราชย์สมบัติแล้ว จากการศึกษาสามารถสรุปได้ว่าพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว ทรงมีพระราชดำรินำพระพุทธศาสนามา ใช้เป็นกุศโลบายสร้างความยอมรับและสร้างความชอบธรรมให้กับสถาบันพระมหากษัตริย์ และการปกครองระบอบราชาธิปไตยพร้อมทั้งได้ใช้สนุนพระบรมราโรมายในกิจการต่าง ๆ ของพระองค์ นอกจากนั้นพระพุทธศาสนายังได้ รับการนำมาเน้นในเรื่องหลักคุณธรรมของประชาชนให้ทุกคนตระหนักสิ่งหน้าที่ของตนเอง เพื่อก่อให้เกิดความสงบเรียบร้อยขึ้นในสังคม ในขณะเดียวกันพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว ได้ทรงดำเนินพระองค์เป็นอัครศาสนูปถัมภก และพุทธมามกะอันเป็นตัวอย่างที่ดีแก่ประชาชนทั้งปวงอีกด้วย นอกจากนี้พบว่าการนำพระพุทธศาสนามาใช้ในการดำเนินการปกครองประเทศของพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัวนั้น ได้รับการสนับสนุนจากพระสงฆ์ หนังสือพิมพ์ และประชาชนโดยทั่วไป โดยเฉพาะพระสงฆ์ได้มีบทบาทสำคัญในการถ่ายทอด แนวพระราชดำริทางด้านพระพุทธศาสนาของพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัวไปสู่ประชาชน ทำให้เกิดผลดีต่อการดำเนินการปกครองประเทศของพระองค์ ผู้วิจัยทำการวิจัยนิพนธ์นี้ไม่ได้มุ่งสรุปว่า พระพุทธศาสนาเป็นปัจจัยสำคัญที่สุดในการทำให้เกิดผลดีในการดำเนินการปกครองประเทศ แต่พระพุทธศาสนาได้เป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้การดำเนินการปกครองประเทศในราชสมัยพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว มีความสงบเรียบร้อยและราบรื่นขึ้น