1. CUIR at Chulalongkorn University
  2. Faculty and Institute
  3. Faculty of Psychology - Psy
  4. Psy - Senior Projects
Please use this identifier to cite or link to this item: https://cuir.car.chula.ac.th/handle/123456789/46901
Full metadata record
DC FieldValueLanguage
dc.contributor.advisorณัฐสุดา เต้พันธ์-
dc.contributor.authorกิตติคุณ ซึ้งหฤทัย-
dc.contributor.authorเทพประทาน สีดาบุตร-
dc.contributor.authorศุภณัฐ รอดหลง-
dc.contributor.otherจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. คณะจิตวิทยา-
dc.date.accessioned2015-11-03T03:02:58Z-
dc.date.available2015-11-03T03:02:58Z-
dc.date.issued2557-
dc.identifier.otherPSP5717-
dc.identifier.urihttp://cuir.car.chula.ac.th/handle/123456789/46901-
dc.descriptionโครงงานทางจิตวิทยานี้เป็นส่วนหนึ่งของการศึกษาตามหลักสูตรปริญญาวิทยาศาสตรบัณฑิต สาขาวิชาจิตวิทยา คณะจิตวิทยา จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ปีการศึกษา 2557en_US
dc.descriptionA senior project submitted in partial fulfillment of the requirements for the Degree of Bachelor of Science in Psychology, Faculty of Psychology, Chulalongkorn University, Academic year 2014en_US
dc.description.abstractการวิจัยในครั้งนี้มุ่งศึกษาหาความสัมพันธ์ระหว่างตัวแปรการรับรู้ความขัดแย้งระหว่างผู้ปกครอง กลวิธีการเผชิญปัญหา และความพึงพอใจในชีวิต เพื่อศึกษาว่าแต่ละตัวแปรมีความสัมพันธ์กับความพึงพอใจในชีวิตอย่างไร และสามารถทำนายความพึงพอใจในชีวิตของนักศึกษามหาวิทยาลัยได้หรือไม่ โดยศึกษาในกลุ่มนักศึกษามหาวิทยาลัย ระดับปริญญาตรี จำนวน 184 คน อายุตั้งแต่ 18-22 ปี ผู้วิจัยเก็บข้อมูลโดยการแจกแบบวัดการรับรู้ความขัดแย้งระหว่างผู้ปกครองของบุตร (α = .925) แบบวัดกลวิธีการเผชิญปัญหา (α รายกลุ่มพฤติกรรม > .70) แบบวัดความพึงพอใจในชีวิต (α = .80) และแบบสอบถามข้อมูลทั่วไปแก่กลุ่มตัวอย่าง จากนั้นนำข้อมูลไปวิเคราะห์โดยใช้สถิติสหสัมพันธ์ทางสถิติแบบเพียร์สัน (Pearson-product moment correlation coefficient) และการวิเคราะห์การถดถอยพหุคูณ (Multiple Regression Analysis) ด้วยวิธีใส่ตัวแปรอิสระเข้าสมการทุกตัวพร้อมกัน (Enter) ตามกรอบแนวคิดการวิจัย ผลการวิจัยพบว่า กลวิธีการเผชิญปัญหาแบบการเผชิญหน้ากับปัญหาโดยตรง [r(182) = .195, p < .01, หนึ่งหาง] กลวิธีการเผชิญปัญหาแบบการแสวงหาการสนับสนุนทางสังคม [r(182) = .167, p < .05, หนึ่งหาง] และกลวิธีการเผชิญปัญหาแบบการวางแผน [r(182) = .144, p < .05, หนึ่งหาง] มีสหสัมพันธ์ทางบวกกับความพึงพอใจในชีวิตอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ในทางตรงกันข้ามการรับรู้ความขัดแย้งระหว่างผู้ปกครองของบุตร [r(182) = -.348, p < .01, หนึ่งหาง] และกลวิธีการเผชิญปัญหาแบบการหมกมุ่นในอารมณ์ [r(182) = -.334, p < .01, หนึ่งหาง] มีสหสัมพันธ์ทางลบกับความพึงพอใจในชีวิตอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ นอกจากนี้ยังพบว่าการรับรู้ความขัดแย้งระหว่างผู้ปกครองของบุตร(β = -.243, p < .01) กลวิธีการเผชิญปัญหาแบบหลีกหนีปัญหา (β = .193, p < .05) กลวิธีการเผชิญปัญหาแบบการแสวงหาการสนับสนุนทางสังคม (β = .200, p < .01) และกลวิธีการเผชิญปัญหาแบบการหมกมุ่นในอารมณ์ (β = -.351, p < .001) สามารถร่วมกันทำนายความพึงพอใจในชีวิตได้ อย่างไรก็ตามพบว่ากลวิธีการเผชิญปัญหาแบบการหมกมุ่นในอารมณ์มีอำนาจในการทำนายความพึงพอใจในชีวิตสูงที่สุด โดยมีการรับรู้ความขัดแย้งระหว่างผู้ปกครองของบุตรมีคะแนนรองลงมาen_US
dc.description.abstractalternativeThis study was aimed to examine relationships between perception of interparental conflict, coping strategies, and life satisfaction, and how life satisfaction would be predicted by interparental conflict and coping strategies. Data were collected from university students. 184 undergraduates. Participants completed a demographic questionnaire, Children’s Perception of Interparental Conflict Scale (CPIC) (α = .925), Coping Strategies Scale (α per behavior groups > .70), and Satisfaction with Life Scale (SWLS) (α = .80). Data were analyzed by using Pearson-product moment correlation and Multiple Regression Analysis (Enter method). The result showed that active coping strategies [r(182) = .195, p < .01, one-tailed], social support seeking coping strategies [r(182) = .167, p < .05, one-tailed], and planning coping strategies [r(182) = .144, p < .05, one-tailed] were positively associated with life satisfaction. Perception of interparental conflict [r(182) = -.348, p < .01, one-tailed] and ruminative coping strategies [r(182) = -.334, p < .01, one-tailed] were negatively associated with life satisfaction. Moreover, perception of interparental conflict (β = -.243, p < .01), avoidant coping strategies (β = .193, p < .05), social support seeking coping strategies (β = .200, p < .01), and ruminative coping strategies (β = -.351, p < .001) significantly predicted life satisfaction and explained 24.0% of its variance. In addition, ruminative coping strategies was strongest in its predictive power, and followed by perception of interparental conflict.en_US
dc.language.isothen_US
dc.publisherคณะจิตวิทยา. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยen_US
dc.relation.urihttp://doi.org/10.14457/CU.the.2014.1381-
dc.rightsจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยen_US
dc.subjectครอบครัวen_US
dc.subjectการปรับตัว (จิตวิทยา)en_US
dc.subjectDomestic relationsen_US
dc.subjectAdjustment (Psychology)en_US
dc.titleความสัมพันธ์ระหว่างการรับรู้ความขัดแย้งระหว่างผู้ปกครอง, กลวิธีการเผชิญปัญหา และความพึงพอใจในชีวิตในนักศึกษามหาวิทยาลัยen_US
dc.title.alternativeRELATIONSHIPS BETWEEN PERCEPTION OF INTERPARENTAL CONFLICT, COPING STRATEGIES, AND LIFE SATISFACTIONen_US
dc.typeSenior Projecten_US
dc.email.advisornattasuda.t@chula.ac.th-
dc.identifier.DOI10.14457/CU.the.2014.1381-
Appears in Collections:Psy - Senior Projects

Files in This Item:
File Description SizeFormat 
kittikun_su.pdf2.35 MBAdobe PDFView/Open
Show simple item record


Items in DSpace are protected by copyright, with all rights reserved, unless otherwise indicated.