ผลของอุณหภูมิและขนาดต่อการเปลี่ยนสารประกอบแคลเซี่ยมคาร์บอเนตเป็นแคลเซี่ยมออกไซด์

Abstract

การผลิตปูนขาวคือกระบวนการที่นำหินปูนมาทำการเผาเพื่อเปลี่ยนโครงสร้างภายในของหินปูนซึ่งมีสารประกอบแคลเซี่ยมคาร์บอเนต(CaCO3)เป็นองค์ประกอบหลักให้เป็นปูนขาวหรือสารประกอบแคลเซี่ยมออกไซด์(CaO) แต่ผลของขนาดมิติของหินปูนมีผลต่อการเกิดสารประกอบแคลเซี่ยมออกไซด์และค่ากากตะกอนแข็ง(ร้อยละของgrit)ที่ได้ต่างกันที่การเผาในแต่ละอุณหภูมิต่างกัน ซึ่งหากนำหินปูนที่ขนาดมิติที่ต่างกันมาเผาที่อุณหภูมิเดียวกัน จะก่อให้เกิดปัญหาต่อกระบวนการผลิตปูนขาวได้ โดยหินปูนที่นำมาศึกษาเป็นหินปูนขนาด 2 – 6 นิ้ว โดยทำการเผาหินดังกล่าว 2 ส่วนการทดลอง โดยส่วนการทดลองที่1 นำหินขนาด 2 - 6 นิ้วมาเผาที่อุณหภูมิ 850 - 1,050องศาเซลเซียส เพื่อหาช่วงของอุณหภูมิที่ทำให้เกิดเป็นสารประกอบแคลเซี่ยมออกไซด์ได้ร้อยละ 90ของแคลเซี่ยมออกไซด์พบว่าที่อุณหภูมิ 1,000 องศาเซลเซียสหินปูนขนาด 2 - 3 นิ้วสามารถเกิดเป็นสารประกอบ แคลเซี่ยมออกไซด์ได้ร้อยละ 90 ของแคลเซี่ยมออกไซด์และที่อุณหภูมิ 1,050องศาเซลเซียสหินปูนขนาด 2 - 6 นิ้วสามารถเกิดสารประกอบแคลเซี่ยมออกไซด์ได้ร้อยละ 90 ซึ่งจากผลดังกล่าวจึงเลือกช่วงอุณหภูมิดังกล่าวมาทำการทดลองต่อในส่วนการทดลองที่ 2 โดยเลือกทดลองที่อุณหภูมิ 1,010 – 1,050 องศาเซลเซียสพบว่าที่อุณหภูมิ 1,040 องศาเซลเซียสหินปูนทุกขนาดที่นำมาทดลองสามารถเกิดเป็นสารประกอบแคลเซี่ยมออกไซด์ได้ร้อยละ 90ของแคลเซี่ยมออกไซด์และนอกจากนี้พบว่าเมื่ออุณหภูมิเพิ่มขึ้นค่าร้อยละของGrit มีค่าลดต่ำลง