การศึกษาความสบายเชิงความร้อนของผู้อยู่อาศัยที่อยู่ใกล้หน้าต่างกระจกที่มีการติดตั้งมู่ลี่

Abstract

วิทยานิพนธ์นี้มีวัตถุประสงค์เพื่อพัฒนาแบบจำลองทางคณิตศาสตร์ เพื่อใช้ทำนายผลของความสบายเชิงความร้อนของผู้อยู่อาศัยที่อยู่ใกล้หน้าต่างกระจกที่ติดตั้งมู่ลี่ให้มีความแม่นยำ ซึ่งการพัฒนาแบบจำลองทางคณิตศาสตร์ได้กระทำด้วยการปรับปรุงในหลายๆ ส่วน ได้แก่ การปรับปรุงค่าสัมประสิทธิ์การพาความร้อนในส่วนต่างๆของระบบหน้าต่างกระจกติดมู่ลี่ สภาพนำความร้อนของชั้นมู่ลี่ การปรับปรุงสัดส่วนของรังสีแสงอาทิตย์แบบกระจายจากท้องฟ้าและพื้นดินที่ตกกระทบระบบหน้าต่างกระจกติดมู่ลี่ และเพิ่มเติมการดูดกลืนรังสีแสงอาทิตย์แบบกระจายในชั้นของกระจกและมู่ลี่ จากนั้นตรวจสอบความแม่นยำของแบบจำลองทางคณิตศาสตร์ที่ได้พัฒนาขึ้นกับผลการทดลองของหน้าต่างกระจกใสกับมู่ลี่สีครีมที่มุมบิดใบมู่ลี่เท่ากับ 0, 45 และ -45 องศา พบว่าค่าที่ได้มีความสอดคล้องกันดี จากนั้นจึงทำการศึกษาผลของพารามิเตอร์ต่าง ๆ ของหน้าต่างกระจกและมู่ลี่ที่มีต่อค่าความสบายเชิงความร้อนของผู้อยู่อาศัยที่อยู่ใกล้หน้าต่างกระจกที่มีการติดตั้งมู่ลี่ ได้แก่ ชนิดของกระจกที่ใช้ ค่าการสะท้อนรังสีของใบมู่ลี่ และสัดส่วนของรังสีแสงอาทิตย์แบบกระจายจากท้องฟ้าและพื้นดินที่ตกกระทบระบบหน้าต่างกระจกติดมู่ลี่ โดยในส่วนของชนิดของกระจกที่ใช้พบว่าการใช้กระจกที่มีค่าการส่งผ่านรังสีแสงอาทิตย์ต่ำ จะช่วยลดปริมาณรังสีแสงอาทิตย์ที่ส่งผ่านเข้ามาภายในห้องได้มาก ผู้อยู่อาศัยจึงมีความไม่สบายเชิงความร้อนลดลง ในส่วนของค่าการสะท้อนรังสีของใบมู่ลี่ พบว่ายิ่งใบมู่ลี่มีค่าการสะท้อนรังสีสูง ผู้อยู่อาศัยจะมีความไม่สบายเชิงความร้อนลดลงเช่นเดียวกัน และในส่วนของสัดส่วนของรังสีแสงอาทิตย์แบบกระจายจากท้องฟ้าและพื้นดินที่ตกกระทบระบบหน้าต่างกระจกติดมู่ลี่ พบว่าเมื่อสัดส่วนของรังสีแสงอาทิตย์แบบกระจายจากพื้นดินเพิ่มขึ้นและสัดส่วนของรังสีแสงอาทิตย์แบบกระจายจากท้องฟ้าลดลง สัดส่วนนี้แทบจะไม่มีผลกระทบต่อความไม่สบายเชิงความร้อนของผู้อยู่อาศัยเลยเมื่อใบมู่ลี่ทำมุมบิด 0 องศา แต่เมื่อใบมู่ลี่ทำมุมบิด 45 องศา ผู้อยู่อาศัยจะมีความไม่สบายเชิงความร้อนเพิ่มขึ้น และเมื่อใบมู่ลี่ทำมุมบิด -45 องศา ผู้อยู่อาศัยจะมีความไม่สบายเชิงความร้อนลดลง