ผลของการบำบัดด้วยการกำหนดตนเองแบบผสมผสานต่อภาวะซึมเศร้าในผู้ป่วยโรคซึมเศร้า

Abstract

การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยกึ่งทดลองแบบวัดก่อน-หลังแบบมีกลุ่มควบคุม มีวัตถุประสงค์ เพื่อ1) เปรียบเทียบภาวะซึมเศร้าของผู้ป่วยโรคซึมเศร้าก่อนและหลังได้รับการบำบัดด้วยการกำหนดตนเองแบบผสมผสาน และ 2) เพื่อเปรียบเทียบภาวะซึมเศร้าของผู้ป่วยโรคซึมเศร้าที่เข้าร่วมการบำบัดด้วยการกำหนดตนเองแบบผสมผสานกับผู้ป่วยโรคซึมเศร้าที่ได้รับการพยาบาลตามปกติ กลุ่มตัวอย่างเป็นผู้ป่วยโรคซึมเศร้า อายุระหว่าง 20-59 ปี ทั้งเพศชายและเพศหญิง ที่เข้ารับการรักษาในคลินิกจิตเวช แผนกผู้ป่วยนอกของโรงพยาบาลทั่วไปแห่งหนึ่ง จำนวน 36 คน โดยกลุ่มตัวอย่างจะได้รับการจัดเข้ากลุ่มแบ่งเป็นสองกลุ่ม คือกลุ่มทดลองได้รับการบำบัดด้วยการกำหนดตนเองแบบผสมสานตามทฤษฎีการกำหนดตนเองร่วมกับเทคนิคการเสริมสร้างแรงจูงใจและการปรับกระบวนความคิด และกลุ่มควบคุมซึ่งจะได้รับการพยาบาลตามปกติ เครื่องมือที่ใช้ในการรวบรวมข้อมูลวิจัยคือ แบบประเมินภาวะซึมเศร้าของเบคฉบับภาษาไทย และเครื่องมือกำกับการทดลองคือ แบบประเมินแรงจูงใจในการรักษาฉบับภาษาไทย ซึ่งผ่านการตรวจสอบความตรงเชิงเนื้อหาจากผู้ทรงคุณวุฒิทั้ง 5 ท่าน มีค่าความตรงเชิงเนื้อหาของแบบประเมินแรงจูงใจในการรักษาเท่ากับ .96 และมีค่าความเที่ยงทั้งสองเครื่องมือ เท่ากับ .82 และ .80 ตามลำดับ วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติทดสอบที ผลการวิจัยสรุปได้ดังนี้ 1. ภาวะซึมเศร้าของผู้ป่วยโรคซึมเศร้าหลังได้รับการบำบัดด้วยการกำหนดตนเองแบบผสมผสานต่ำกว่าก่อนได้รับการบำบัดด้วยการกำหนดตนเองแบบผสมผสานอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 (t=11.783) 2. ภาวะซึมเศร้าของผู้ป่วยโรคซึมเศร้าของกลุ่มที่ได้รับการบำบัดด้วยการกำหนดตนเองแบบผสมผสานต่ำกว่ากลุ่มที่ได้รับการพยาบาลตามปกติอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 (t=9.532)