Please use this identifier to cite or link to this item:
https://cuir.car.chula.ac.th/handle/123456789/514
| Title: | การศึกษาสมรรถนะในการบริหารงานบุคคลของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน เขตตรวจราชการที่ 15 |
| Other Titles: | A study of personnel administration competency of school principals under the jurisdiction of Office of the Basic Education Commision, Educational Inspection Region 15 |
| Authors: | ทนุพันธ์ หิรัญเรือง, 2503- |
| Advisors: | ณัฐนิภา คุปรัตน์ |
| Other author: | จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. คณะครุศาสตร์ |
| Subjects: | สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน ผู้บริหาร การบริหารงานบุคคล |
| Issue Date: | 2547 |
| Publisher: | จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย |
| Abstract: | การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาสมรรถนะในการบริหารงานบุคคลของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน เขตตรวจราชการที่ 15 2) เปรียบเทียบสมรรถนะในการบริหารงานบุคคลของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน เขตตรวจราชการที่ 15 กลุ่มตัวอย่างที่ตอบแบบสอบถาม ได้แก่ ผู้บริหารสถานศึกษา จำนวน 286 โรงเรียน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยเป็นแบบสอบถามสำหรับผู้บริหารสถานศึกษาเกี่ยวกับสมรรถนะในการบริหารงานบุคคลของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน เขตตรวจราชการที่ 15 วิเคราะห์ข้อมูลด้วยโปรแกรมสำเร็จรูป SPSS สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ คือ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน การวิคราะห์ความแปรปรวนทางเดียว (One-Way ANOVA) ผลการวิจัยพบว่า 1) ค่าเฉลี่ยสมรรถนะในการบริหารงานบุคคลของผู้บริหารสถานศึกษาโดยภาพรวมอยู่ในระดับค่อนข้างสูง โดยสมรรถนะด้านทักษะและศิลปะในการถ่ายทอดและโน้มน้าวบุคคลมีค่าเฉลี่ยสูงสุดและด้านการนิเทศและให้คำปรึกษาแก่ครูและบุคคลมีค่าเฉลี่ยต่ำสุด ส่วนจังหวัดที่ผู้บริหารสถานศึกษามีสมรรถนะในการบริหารงานบุคคลสูงสุด คือ จังหวัดสุราษฎร์ธานี 2) ผู้บริหารสถานศึกษาจังหวัดระนองกับสุราษฎร์ธานีและจังหวัดชุมพรกับจังหวัดสุราษฎร์ธานีมีสรรถนะในการบริหารงานบุคคลแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 ส่วนผู้บริหารสถานศึกษาจังหวัดระนองกับชุมพรมีสมรรถนะในการบริหารงานบุคคลแตกต่างกันอย่างไม่มีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 3) ผู้บริหารสถานศึกษาจังหวัดระนองกับจังหวัดชุมพรมีสมรรถนะในการบริหารงานบุคคลด้านความยุติธรรมและความเป็นธรรมแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 และผู้บริหารสถานศึกษา จังหวัดระนอง ชุมพร และสุราษฎร์ธานี มีสมรรถนะในการบริหารงานบุคคลด้านการนิเทศและให้คำปรึกษาแก่ครูและบุคคลแตกต่างกันอย่างไม่มีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 |
| Other Abstract: | The purposes of this study were (1) to study the personnel administration competency of school principals under the jurisdiction of Office of the Basic Education Commission, Educational Inspection Region 15, and (2) to compare the personnel administration competency of school principals under the jurisdiction of Office of the Basic Education Commission, Educational Inspection Region 15. A sample of 286 school principals answered the questionnaires on the personnel administration competency. All data were analyzed by the Statistic Package for the Social Science (SPSS). Percentage, mean ([Mean]), standard deviation (S.D.), and One-way ANOVA were the tools used to analyze the data from those questionnaires. The findings were as follows: 1) The mean of the school principals' personnel administration competency was found quite high. That of personnel inductive skills and arts was the highest ; whereas, the mean of personnel supervision and consultation was found the lowest. The school principals in Surat Thani Province were discovered possessing the highest rate in personnel administration competency. 2) The differences in personnel administration competency between school principals in Ranong and Surat Thani Province and those in Chumporn and Surat Thani Province were statistically significant at .05. On the other hand, those between school principals in Ranong Province and in Chumporn Province were not statistically significant at .05. 3) the personnel administration competencies in fairness and justice between school principals in Ranong and Chumporn Province were statistically and significantly different at .05 ; whereas, those in personnel supervision and consultation among school principals in Chumporn, Ranong and Surat Thani Province were not statistically significant at .05. |
| Description: | วิทยานิพนธ์ (ค.ม.)--จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2547 |
| Degree Name: | ครุศาสตรมหาบัณฑิต |
| Degree Level: | ปริญญาโท |
| Degree Discipline: | บริหารการศึกษา |
| URI: | http://cuir.car.chula.ac.th/handle/123456789/514 |
| URI: | http://doi.org/10.14457/CU.the.2004.1004 |
| ISBN: | 9745316539 |
| metadata.dc.identifier.DOI: | 10.14457/CU.the.2004.1004 |
| Type: | Thesis |
| Appears in Collections: | Edu - Theses |
Files in This Item:
| File | Description | Size | Format | |
|---|---|---|---|---|
| Tanupun.pdf | 1.97 MB | Adobe PDF | View/Open |
Items in DSpace are protected by copyright, with all rights reserved, unless otherwise indicated.