Please use this identifier to cite or link to this item: https://cuir.car.chula.ac.th/handle/123456789/51529
Full metadata record
DC FieldValueLanguage
dc.contributor.advisorเพ็ญพิไล ฤทธาคณานนท์
dc.contributor.authorอุดมศรี เดชแสง
dc.contributor.otherจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. คณะจิตวิทยา
dc.date.accessioned2017-01-24T01:45:21Z
dc.date.available2017-01-24T01:45:21Z
dc.date.issued2549
dc.identifier.urihttp://cuir.car.chula.ac.th/handle/123456789/51529
dc.descriptionวิทยานิพนธ์ (ศศ.ม.)--จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2549en_US
dc.description.abstractการวิจัยนี้มีวัตถประสงค์เพื่อ 1. เปรียบเทียบความสามารถในการประมาณจำนวนในเด็กอายุ 5-7 ปี 2. เปรียบเทียบความสามารในการกะประมาณจำนวนในเด็กอายุ 5-7 ปี ในแต่ละขนาดกลุ่มจำนวน คือ 5 8 11 และ 14 กลุ่มตัวอย่างเป็นเด็กนักเรียนชั้นอนุบาล และประถมศึกษา ที่มีอายุ 5-7 ปี จำนวน 90 คน แบ่งเป็น 3 ระดับ อายุ คือ 5 ปี 6 ปี และ 7 ปี ระดับอายุละ 30 คน เป็นเด็กชาย 15 คน และเป็นเด็กหญิง 15 คน เครื่องมือที่ใช้ในการทดสอบ ได้ดัดแปลงมาจากการศึกษาของ Huntley-Fenner (2001) สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ คือ การวิเคราะห์ความแปรปรวนสองทางแบบวัดซ้ำ (Two-Way ANOVA with Repeated Measures) ความสามารถจำนวนวัดจากเปอร์เซ็นต์ความเบี่ยงเบนสัมบูรณ์ เปอร์เซ็นคำตอบถูก และ ค่าสัมประสิทธิ์ความผันแปร ผลการวิจัยพบอิทธิพลหลักของทั้ง 2 ปัจจัยคือ ระดับอายุ และขนาดกลุ่มจำนวน และความสัมพันธ์ระหว่างระดับอายุและขนาดกลุ่มจำนวน ผลจากการศึกษาเปอร์เซ็นคำตอบถูก พบว่าผลการวิจัยสนับสนุนสมมุติฐานการวิจัยดังนี้ 1. เปอร์เซ็นคำตอบถูกของเด็กอายุ 7 ปี มากกว่าเด็กอายุ 6 ปี และ 5 ปี ตามลำดับอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 2. ขนาดกลุ่มจำนวน 5 มีเปอร์เซ็นคำตอบถูกมากกว่าขนาดกลุ่มจำนวน 8, 11, และ 14 ตามลำดับอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 สำหรับการศึกษาเปอร์เซ็นความเบี่ยงเบนสัมบูรณ์ และค่าสัมประสิทธิ์ความผันแปรพบว่าสนับสนุนสมมุติฐานการวิจัยเพียงบางส่วน จากการวิเคราะห์ความสัมพันธ์ร่วมระหว่างระดับอายุและขนาดกลุ่มจำนวน พบความแตกต่างระหว่างอายุในขนาดกลุ่มจำนวน 5 โดยพบว่าเด็กอายุ 5 ปี มีเปอร์เซ็นต์ความเบี่ยงเบนสัมบูรณ์ มากกว่าเด็กอายุ 6 ปี และ 7 ปี ตามลำดับอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 และเด็กอายุ 7 ปี มีเปอร์เซ็นต์คำตอบถูกมากกว่าเด็กอายุ 6 ปี และ 5 ปี ตามลำดับอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 สำหรับค่าสัมประสิทธิ์ความฝันแปรพบว่าเด็กอายุ 5 ปี และ 6 ปี มีค่าสัมประสิทธิ์ความผันแปรมากกว่าเด็กอายุ 7 ปี อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05en_US
dc.description.abstractalternativeThe purpose of this research was to study the numerosity estimation ability in five to seven year old children. The subjects consisted of 90 children, aged 5, 6, and 7 years old. There were 30 children in each age group, 15 boys and 15 girls. The instrument was modified from the study of Huntley-Fenner (2001). Two-way ANOVA with Repeated Measures was used for statistical analysis. The numerosity estimation ability was measured by percent absolute deviation, percent correct, and coefficient of variation (C.V.). The study shows the main effects of age and numerosities on children’s estimation ability and an interaction effect between age and numerosities. The findings on percent correct supported the hypothesis that: 1. Seven-year-old children showed significantly higher percent correct than 6- and 5-year-olds respectively (p < .05). 2. There was significantly more percent correct on numerosity 5 than numerosities 8, 11, and 14 respectively (p < .05). However, findings on percent absolute deviation and coefficient of variation partially supported the hypotheses. In addition, the study also showed significant differences of age levels on numerosity 5. That is, 5-year-olds were found to have significantly higher percent absolute deviation than 6-and 7-year-olds respectively (p < .05). The 7-year-olds had significantly higher percent correct than 6- and 5- year-olds respectively (p < .05). While 5- and 6-year-olds showed significantly more coefficient of variation than 7-year-olds (p < .05).en_US
dc.language.isothen_US
dc.publisherจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยen_US
dc.relation.urihttp://doi.org/10.14457/CU.the.2006.1385-
dc.rightsจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยen_US
dc.subjectเด็ก -- การทดสอบสติปัญญาen_US
dc.subjectพัฒนาการของเด็กen_US
dc.subjectChildren -- Intelligence testing
dc.subjectChild development
dc.titleความสามารถในการกะประมาณจำนวนในเด็กอายุ 5-7 ปีen_US
dc.title.alternativeNumerosity estimation ability in five - to seven - year - old childrenen_US
dc.typeThesisen_US
dc.degree.nameศิลปศาสตรมหาบัณฑิตen_US
dc.degree.levelปริญญาโทen_US
dc.degree.disciplineจิตวิทยาพัฒนาการen_US
dc.degree.grantorจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยen_US
dc.email.advisorไม่มีข้อมูล
dc.identifier.DOI10.14457/CU.the.2006.1385-
Appears in Collections:Psy - Theses

Files in This Item:
File Description SizeFormat 
udomsri_de_front.pdf257.86 kBAdobe PDFView/Open
udomsri_de_ch1.pdf634.55 kBAdobe PDFView/Open
udomsri_de_ch2.pdf341.85 kBAdobe PDFView/Open
udomsri_de_ch3.pdf313.78 kBAdobe PDFView/Open
udomsri_de_ch4.pdf258.88 kBAdobe PDFView/Open
udomsri_de_ch5.pdf212.82 kBAdobe PDFView/Open
udomsri_de_back.pdf823.54 kBAdobe PDFView/Open


Items in DSpace are protected by copyright, with all rights reserved, unless otherwise indicated.