ผลของโปรแกรมการจัดการตนเองต่อการปฏิบัติกิจวัตรประจำวัน และคุณภาพชีวิตด้านสุขภาพของผู้สูงอายุโรคข้อเสื่อมที่อาศัยในชุมชน

Abstract

การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยทดลอง ที่ใช้รูปแบบการวิจัยแบบกึ่งทดลอง มีวัตถุประสงค์เพื่อ ศึกษาผลของโปรแกรมการปฏิบัติกิจวัตรประจำวันและคุณภาพชีวิตด้านสุขภาพของผู้สูงอายุโรคข้อเข่าเสื่อมที่อาศัยในชุมชน โดยใช้แนวคิดการจัดการตนเองของ Lorig (2003) กลุ่มตัวอย่างคือ ผู้สูงอายุโรคข้อเข่าเสื่อมจำนวน 40 คน ที่อาศัยในเขตบริการของโรงพยาบาลชุมชน อำเภอโกสุมพิสัย จังหวัดมหาสารคาม แบ่งเป็นกลุ่มทดลอง 20 คน และกลุ่มควบคุม 20 คน จับคู่ในด้าน อายุ เพศ ดัชนีมวลกาย ระดับความรุนแรงของโรค ความปวด และโรค โดยที่กลุ่มทดลองได้รับโปรแกรมการจัดการตนเอง ประกอบด้วย กิจกรรมกลุ่ม 6 ครั้ง และรายบุคคล 3 ครั้งรวม 9 ครั้งเป็นระยะเวลา 6 สัปดาห์ ส่วนกลุ่มควบคุมได้รับกิจกรรมตามปกติของผู้สูงอายุ เครื่องมือที่ใช้ในการทดลองได้แก่ โปรแกรมการจัดการตนเองต่อการปฏิบัติกิจวัตรประจำวันและคุณภาพชีวิตด้านสุขภาพ ของผู้สูงอายุโรคข้อเสื่อมที่อาศัยในชุมชน เก็บรวบรวมข้อมูลโดยใช้แบบประเมิน Chula ADL index และแบบประเมิน SF-36 ซึ่งผ่านการตรวจสอบความตรงตามเนื้อหาเท่ากับ 1.0 และมีความเที่ยงเท่ากับ .79 และ .86 ตามลำดับ วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติ Nonparametric Test และสถิติ T-test ผลการวิจัยสรุปได้ดังนี้ 1. การปฏิบัติกิจวัตรประจำวันและคุณภาพชีวิตด้านสุขภาพของผู้สูงอายุโรคข้อเสื่อม ภายหลังได้รับโปรแกรมการจัดการตนเองสูงกว่าก่อนได้รับโปรแกรมการจัดการตนเอง อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 2. การปฏิบัติกิจวัตรประจำวันและคุณภาพชีวิตด้านสุขภาพของผู้สูงอายุโรคข้อเสื่อม ภายหลังการทดลองกลุ่มที่ได้รับโปรแกรมการจัดการตนเองสูงกว่ากลุ่มที่ได้รับกิจกรรมตามปกติของผู้สูงอายุ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05