ผลของประเภทตัวชี้นำในหนังสือการ์ตูนเรื่องที่มีต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนด้านพุทธิพิสัย ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลของประเภทตัวชี้นำในหนังสือการ์ตูนเรื่องที่มีต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนด้านพุทธิพิสัยของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 กลุ่มตัวอย่างเป็นนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 โรงเรียนอำนวยกนกศิริอนุสรณ์ กรุงเทพมหานคร และกำลังเรียนในภาคเรียนที่ 2 ปีการศึกษา 2538 จำนวน 90 คน โดยสุ่มออกเป็น 3 กลุ่มๆละ 30 คน แล้วสุ่มอย่างง่ายแบ่งแต่ล่ะกลุ่มออกเป็นกลุ่มทดลอง 2 กลุ่ม และกลุ่มควบคุม 1 กลุ่ม จากนั้นให้กลุ่มตัวอย่างทั้งหมดทำแบบทดสอบก่อนเรียนจำนวน 30 ข้อให้เวลา 30 นาที จากนั้นให้เรียนกลุ่มทดลอง 2 กลุ่มเรียนเนื้อหาจากหนังสือการ์ตูนเรื่องที่มีตัวชี้นำ 2 ประเภท คือ ตัวชี้นำแบบให้คำถามสาระสำคัญ และตัวชี้นำแบบสรุปสาระสำคัญ และกลุ่มควบคุม 1 กลุ่มให้เรียนเนื้อหาจากหนังสือการ์ตูนเรื่องที่ไม่มีตัวชี้นำ โดยให้กลุ่มตัวอย่างทั้งหมดเรียนเนื้อหาจากหนังสือการ์ตูนเรื่อง โดยทดลองวันละ 1 ตอน ตอนละ 20 นาที เมื่อเรียนจบแต่ละตอนให้ทำแบบทดสอบวัดผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนด้านพุทธิพิสัยทันที ให้เวลา 10 นาที ทำการทดลองรวม 3 ครั้ง จากนั้นนำคะแนนที่ได้มาวิเคราะห์ตามวิธีการทางสถิติโดยวิธีวิเคราะห์ความแปรปรวนแบบทางเดียว (One-Way Analysis of Variance) ผลการวิจัยพบว่า ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนด้านพุทธิพิสัยของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 ที่เรียนจากหนังสือการ์ตูนเรื่องที่มีตัวชี้นำแบบให้คำถามสาระสำคัญ ตัวชี้นำแบบสรุปสาระสำคัญและแบบไม่มีตัวชี้นำสาระสำคัญไม่แตกต่างกันมีนัยสำคัญทางสถิติ