ระบบรอยแตกบริเวณเขาถ้าโห่ว จังหวัดเพชรบุรี

Abstract

พื้นที่ศึกษาจัดอยู่ในกลุ่มหินสระบุรี บริเวณภาคใต้ตอนบนของประเทศไทย ที่มีลักษณะของธรณีวิทยาโครงสร้างชั้นหินอยู่ในแนวตะวันตกเฉียงเหนือ-ตะวันออกเฉียงใต้ และมีแนวเอียงเทไปทางทิศตะวันตกเฉียงใต้เป็นแนวหลัก โครงสร้างธรณีวิทยาเป็นผลมาจากการเกิดธรณีแปรสัณฐานของสองช่วงเวลา คือ การชนกันของแผ่นเปลือกไซบูมาสุไทยและแผ่นเปลือกโลกอินโดจีนในยุคไทรแอสซิก-จูแรสสิกในช่วงแรก และการชนกันของแผ่นเปลือกโลกอินเดียและแผ่นเปลือกโลกยูเรเซียในช่วงอีโอซีน โดยการศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อตีความธรณีวิทยาโครงสร้างและวิวัฒนาการของระบบรอยแตกภายในเหมืองหินปูน จากการวิเคราะห์ข้อมูลภาคสนามและโครงสร้างธรณีจุลภาคพบว่าสามารถแบ่งระบบรอยแตกออกเป็น 3 ระบบ คือ รอยแตกตั้งฉากกับชั้นหินวางตัวแนวตะวันออก-ตะวันตก รอยแตกขนานรอยเลื่อนปกติวางตัวแนวตะวันออกเฉียงเหนือ-ตะวันตกเฉียงใต้และแนวตะวันตกเฉียงเหนือ-ตะวันออกเฉียงใต้ และรอยแตกที่สัมพันธ์กับรอยเลื่อนปกติมีแนวการวางตัวหลักแนวตะวันออกเฉียงเหนือ-ตะวันตกเฉียงใต้ โดยลาดับการเกิดของรอยแตกเริ่มจากรอยแตกตั้งฉากกับชั้นหินที่เกิดจากอิทธิพลของการชนกันของแผ่นเปลือกโลกอินจีนและแผ่นเปลือกโลกฉานไทย รอยแตกอันดับที่สองคือรอยแตกขนานรอยเลื่อนปกติและอันดับสุดท้ายคือรอยแตกสัมพันธ์กับรอยเลื่อนปกติที่เกิดจากอิทธิพลของการชนกันของแผ่นเปลือกโลกอินเดียและแผ่นเปลือกโลกยูเรเซีย มีการวางตัวที่สัมพันธ์กับรอยเลื่อนปกติ จากลักษณะธรณีวิทยาโครงสร้างของรอยแตกและวิวัฒนาการของรอยแตกบริเวณ เหมืองหินปูน บริษัท ชลประทานซีเมนต์ จากัด อาเภอชะอา จังหวัดเพชรบุรีคาดว่ามีความสัมพันธ์กับธรณีแปรสัณฐาน 2 ช่วงเวลาคือ ช่วงก่อเทือกเขาอินโดไชเนียน และช่วงก่อเทือกเขาหิมาลัย