การกำหนดอายุเตาเผาโบราณด้วยวิธีการเรืองแสง

Abstract

ในการศึกษาครั้งนี้ได้ทำการกำหนดอายุเตาเผาโบราณจากอิฐที่เดิมประกอบเป็นเตาเผา จังหวัดบุรีรัมย์ ด้วยวิธีการเรืองแสง โดยใช้วิธีเรืองแสงความร้อน (Thermoluminescence Dating) และ การกระตุ้นด้วยแสง (Optically Stimulated Luminescence Dating) จากการศึกษางานวิจัยต่างๆ พบว่า สองวิธีนี้เหมาะแก่การนำมากำหนดอายุวัตถุทางโบราณคดี และ ตะกอนต่างๆ เนื่องจากวัตถุทางโบราณคดีมักผลิตจากกระบวนการเผา จึงได้รับปริมาณความร้อนที่มากเพียงพอที่จะลบสัญญาณเรืองแสงที่สะสมอยู่ก่อนออกหมด ดังนั้นเมื่อนำมากำหนดอายุจึงได้อายุที่มีความคลาดเคลื่อนน้อยกว่าอายุเทียบสัมพันธ์ทางโบราณคดี

การศึกษานี้ทำการเก็บตัวอย่างอิฐทั้งหมดสี่ตัวอย่าง จากเตาเผาโบราณ 2 ตัวอย่าง และ โบราณสถานปราสาททอง 2 ตัวอย่าง หลังจากทำการเตรียมตัวอย่างแล้วสามารถกำหนดอายุได้เพียง 1 ตัวอย่าง คือ ตัวอย่างเตาเผา ด้วยวิธีเรืองแสงความร้อนเท่านั้น เนื่องด้วยเหตุขัดข้องทางด้านเครื่องมือวิเคราะห์ที่ชำรุด จึงไม่สามารถได้ผลการศึกษาอย่างที่คาดไว้ โดยอายุเตาเผาโบราณที่ได้ คือ พ.ศ. 585±120 ปี ทั้งนี้มีความคลาดเคลื่อนจากอายุเทียบสัมพันธ์ทางโบราณคดีที่ให้อายุอยู่ในช่วงระหว่างพุทธศตวรรษที่ 14- 19 มาก ด้วยข้อจำกัดทางเครื่องมือผลอายุที่ได้ขาดการวิเคราะห์เชิงสถิติเพื่อความถูกต้องของข้อมูล จึงเป็นเพียงผลอายุเบื้องต้นเท่านั้น ควรมีการศึกษาวิเคราะห์ให้มากขึ้นในโอกาสต่อไป