ศักยภาพของประเทศไทยในการเป็นศูนย์กลางทางการบินในภูมิภาคเอเชีย : กรณีศึกษา ความได้เปรียบเชิงแข่งขันของสายการบินไทยกับสายการบินสิงคโปร์

Abstract

วิเคราะห์ศักยภาพของประเทศไทยในการเป็นศูนย์กลางทางการบิน ในภูมิภาคเอเชีย และเปรียบเทียบความได้เปรียบเชิงแข่งขันระหว่างสายการบินไทยกับสายการบินสิงคโปร์ โดยใช้วิธีการวิเคราะห์ตามแนวคิดความได้เปรียบเชิงแข่งขัน ของ Michael E. Porter รวมทั้งการวิเคราะห์บทบาทการแทรกแซงของภาครัฐ ในเรื่องการบริหารจัดการตามแนวทางการวิเคราะห์เชิงเศรษฐศาสตร์การเมือง ผลการศึกษาพบว่า ประเทศไทยมีความได้เปรียบเชิงแข่งขันในหลายๆ ด้าน อาทิ เรื่องภาพลักษณ์ของบริษัท เอกลักษณ์ของการบินไทยในการให้บริการ เรื่องของทำเลที่ตั้ง และแหล่งท่องเที่ยว แต่ประเทศไทยก็มีจุดอ่อน เมื่อเปรียบเทียบกับสิงคโปร์ เช่น ในเรื่องความด้อยด้านผลิตภัณฑ์ เรื่องขั้นตอนการทำงาน กระบวนการตัดสินใจ และการแทรกแซงของภาครัฐ เพื่อเป็นการเพิ่มศักยภาพของประเทศไทย ในการที่จะเป็นศูนย์กลางทางการบินในภูมิภาค การบินไทยจะต้องมีการปรับปรุงแก้ไขจุดอ่อนต่างๆ ทั้งในด้านผลิตภัณฑ์ ด้านการบริหาร การจัดการภายในองค์กร ตลอดจนการพัฒนประสิทธิภาพของบุคลากร รวมทั้งการลดการแทรกแซงของภาครัฐและนักการเมือง