ปรสิตการสื่อสารในการแสดงตลกจากสื่อวีซีดีบันทึกการแสดงสดของวงโปงลางสะออน

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อให้ทราบถึงลักษณะปรสิตการสื่อสารในการแสดงตลกของวงโปงลางสะออนจำนวน 3 ตอน คือ ตอนไลฟ์อินบางกอก ตอนเดอะ โชว์ มาส โก สะออน และตอนอะเมซิ่งไทยแลนด์ ผลการวิจัยพบว่า ปรสิตการสื่อสารในการแสดงตลกผ่านสื่อวีซีดี จะปรากฎใน 2 ระดับ คือ ปริสิตที่อยู่ภายในตัวบท (เนื้อหาการแสดง) และปรสิตภายนอกตัวบท (การนำเสนอวีซีดี) โดย ปรสิตอยู่ภายในตัวบท จะพบปรสิตที่เกิดจากวัจนภาษา ได้แก่ การดัดแปลงเสียง (Speech Modification) และการใช้ท่วงท่าทำนองของเสียง (Speech Intonation) และปรสิตที่เกิดจากอวัจนภาษา ได้แก่ ปรสิตที่เกิดจากรูปลักษณ์ภายนอก (appearance) ปรสิตที่เกิดจากรูปลักษณ์ภายนอก (appearance) ปรสิตที่เกิดจากการแสดงสีหน้าและแววา (Facia expression and use of eyes) และปริสิตที่เกิดจากการเคลื่อนไหวและท่าทางของร่ายกาย (Gesture and Posture) ทั้งนี้ในส่วนของปรสิตระดับภายนอกตัวบท หรือ การนำเสนอวีซีดี นั้น ผู้วิจัยพบปรสิตจากการตัดต่อภาพ การเลือกภาพและการใช้มุมกล้อง นอกจากนี้ผู้วิจัยพบว่า ปรสิตการสื่อสารที่เกิดขึ้นในตัวบทการแสดงตลกนั้น สามารถสร้างความตลกขบขันให้กับผุ้ชมได้ เนื่องจากเหตุผล 4 ประการ คือ 1. ปรสิตการสื่อสารที่ใช้เป็นการล้อเลียน หรือเป็นทุติยบท (Hypertextuaity) 2. ปรสิตการสื่อสารที่ใช้เป็นการสร้างระดับความเกินเลยจากปกติ 3. ปรสิตการสื่อสารที่ใช้เป็นการล้อเลียน หรือเป็นทุติยบท (Hypertextuaity) ร่วมกับการสร้างระดับความเกินเลยจากปกติ และ 4. ปรสิตการสื่อสารที่ใช้เป็นการหยุด (pause) หรือการเว้นวรรค (punctuation) ทำให้เกิดจังหวะในการตลก ส่วนปรสิตที่เกิดขึ้นในระดับการนำเสนอการแสดงตลกผ่านสื่อวีซีดี คือการตัดต่อภาพ การเลือกภาพ และการใช้มุมกล้อมนั้น จะช่วยเสริมให้ตัวบทมีความตลอกมากยิ่งขึ้น