ไมโครอิมัลชันที่มีแรมโนลิปิดเป็นองค์ประกอบสำหรับยาเมโธเทรกเซต

Abstract

งานวิจัยนี้เป็นการศึกษาประยุกต์ใช้งานสารลดแรงตึงผิวชีวภาพแรมโนลิปิด สำหรับการเตรียมระบบไมโครอิมัลชันที่ประกอบด้วย แรมโนลิปิด/บิวทานอล/น้ำ/น้ำมัน โดยใช้แรมโนลิปิดที่ผลิตจากน้ำมันปาล์มดิบ โดยใช้จุลินทรีย์ Pseudomonas sp.A41 โดยในงานวิจัยนี้แบ่งการทดลองออกเป็นสามส่วน งานวิจัยส่วนแรกทำการหาความเข้มข้นวิกฤติของไมเซลล์ของแรมโนลิปิด พบว่ามีค่าเท่ากับ 50 mg/l นอกจากนี้แรมโนลิปิดแสดงความเป็นพิษอย่างรุนแรงต่อเซลล์ L929 mouse fibroblast ที่ความเข้มข้นต่ำที่สุดเท่ากับ 350 µg/ml และแรมโนลิปิดไม่แสดงความเป็นพิษที่ความเข้มข้น 10 µg/ml ในการทดลองส่วนที่สอง ทำการหาชนิดของน้ำมันที่เหมาะสม ที่อุณหภูมิ 37 oC พบว่าเดคานอลมีความเหมาะสมที่สุดสำหรับการเกิดไมโครอิมัลชันชนิดน้ำในน้ำมันเมื่อเปรียบเทียบกับน้ำมันอีกสามชนิด ได้แก่ ไอโซโพรพิลไมริสเตต เอทิลโอลีเอต และ เฮปเทน เนื่องจากสามารถบรรจุน้ำได้มากที่สุด นอกจากนี้เดคานอลยังไม่มีความเป็นพิษต่อเซลล์ L929 mouse fibroblast อีกด้วย ในการทดลองส่วนสุดท้ายศึกษาระบบ แรมโนลิปิด/บิวทานอล/เดคานอล กับอะซีเตตบัฟเฟอร์ พีเอช 5.5 และฟอสเฟตบัฟเฟอร์ พีเอช 7.4 พบว่าระบบไมโครอิมัลชันที่เหมาะสมมีองค์ประกอบดังนี้ สารลดแรงตึงผิว 51%, เดคานอล 9% อะซีเตตบัฟเฟอร์ 40% และ สารลดแรงตึงผิว 60%, เดคานอล 10%, ฟอสเฟตบัฟเฟอร์ 30% ตามลำดับ เมื่อนำระบบที่ใช้อะซีเตตบัฟเฟอร์ พีเอช 5.5 และฟอสเฟตบัฟเฟอร์ พีเอช 7.4 มาศึกษาความสามารถในการบรรจุยาและประสิทธิภาพการบรรจุยาเมโธเทรกเซต พบว่าปริมาณยาเมโธเทรกเซตที่บรรจุในไมโครอิมัลชันจากอะซีเตตบัฟเฟอร์ เท่ากับ 603.62 µg/ml คิดเป็นประสิทธิภาพการบรรจุยา 73.61% ส่วนไมโครอิมัลชันจากฟอสเฟตบัฟเฟอร์สามารถบรรจุยาได้เท่ากับ 329.14 µg/ml คิดเป็นประสิทธิภาพการบรรจุยา 29.52% จึงพบว่าไมโครอิมัลชันที่เตรียมจากอะซีเตตบัฟเฟอร์ พีเอช 5.5 สามารถบรรจุยาเมโธเทรกเซตได้มากกว่าไมโครอิมัลชันที่เตรียมจากฟอสเฟตบัฟเฟอร์ พีเอช 7.4