ความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยส่วนบุคคลการเห็นคุณค่าในตนเองการมีเครือข่ายความร่วมมือกับความสำเร็จในวิชาชีพของหัวหน้าหอผู้ป่วยโรงพยาบาลชุมชน

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาปัจจัยส่วนบุคคล ความสำเร็จในวิชาชีพ การเห็นคุณค่าในตนเอง และการมีเครือข่ายความร่วมมือของหัวหน้าหอผู้ป่วย และศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยส่วนบุคคลการเห็นคุณค่าในตนเอง การมีเครือข่ายความร่วมมือ กับความสำเร็จในวิชาชีพของหัวหน้าหอผู้ป่วยโรงพยาบาลชุมชน กลุ่มตัวอย่างคือ หัวหน้าหอผู้ป่วยที่ปฏิบัติงานในหอผู้ป่วย ซึ่งได้จากการสุ่มแบบแบ่งชั้นภูมิ จำนวน 268 คน เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูล คือ แบบสอบถามการเห็นคุณค่าในตนเอง แบบสอบถามการมีเครือข่ายความร่วมมือ และแบบสอบถามความสำเร็จในวิชาชีพของหัวหน้าหอผู้ป่วย ซึ่งผ่านการตรวจสอบความตรงตามเนื้อหาจากผู้ทรงคุณวุฒิ และวิเคราะห์ค่าความเที่ยงของแบบสอบถามโดยหาค่าสัมประสิทธิ์แอลฟาของครอนบาคได้เท่ากับ .90 .90 และ .86 ตามลำดับ สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล คือ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ค่าสัมประสิทธิ์การณ์จร และค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์แบบเพียร์สัน ผลการวิจัยพบว่า 1. หัวหน้าหอผู้ป่วย โรงพยาบาลชุมชน มีความสำเร็จในวิชาชีพ การเห็นคุณค่าในตนเอง และการมีเครือข่ายความร่วมมือ โดยรวม อยู่ในระดับสูง ([Mean] = 3.72, 4.00 และ 3.65 ตามลำดับ) 2. การเห็นคุณค่าในตนเอง การมีเครือข่ายความร่วมมือ มีความสัมพันธ์ทางบวก กับความสำเร็จในวิชาชีพ ของหัวหน้าหอผู้ป่วย อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 (r = .584 และ .595 ตามลำดับ) สถานภาพสมรสมีความสัมพันธ์กับความสำเร็จในวิชาชีพของหัวหน้าหอผู้ป่วย อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 ส่วนระดับการศึกษาและประสบการณ์การทำงานไม่มีความสัมพันธ์ กับความสำเร็จในวิชาชีพของหัวหน้าหอผู้ป่วย