ผลของยาสไปโรโนแลคโตนต่อการทำงานของหัวใจช่วงคลายตัวในผู้ป่วยที่มีหัวใจล้มเหลวเนื่องจากการทำงานของหัวใจช่วงบีบตัวผิดปกติ

Abstract

วัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาดูผลของยาสไปโรโนแลคโตนต่อการทำงานของหัวใจช่วงคลายตัวในผู้ป่วยที่มีหัวใจล้มเหลวเนื่องจากการทำงานของหัวใจช่วงบีบตัวผิดปกติปานกลางถึงรุนแรง และมีระดับความรุนแรงของอาการเหนื่อยปานกลางถึงรุนแรง วิธีดำเนินการ ได้ทำการศึกษาแบบไปข้างหน้า ในผู้ป่วยของโรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ ที่มีหัวใจล้มเหลวเนื่องจากการทำงานของหัวใจช่วงบีบตัวผิดปกติ 14 รายที่มีการบีบตัวของหัวใจน้อยกว่า 40 เปอร์เซ็นต์ และ กำลังได้ยา angiotensin-converting enzyme inhibitors และยาขับปัสสาวะ. ผู้ป่วยทุกคน จะได้รับการสุ่มเพื่อแบ่งเป็น 2 กลุ่ม คือ กลุ่มที่ได้ spironolactone 25 mg วันละครั้ง และกลุ่มที่ไม่ได้ spironolactone ผู้ปวยทุกคนจะได้รับการติดตามการรักษาเป็นระยะและได้รับการตรวจคลื่นสะท้อนเสียงเพื่อประเมินการทำงานของหัวใจช่วงคลายตัวที่เปลี่ยนแปลงไปหลังการรักษา 6 เดือน ผลการศึกษา จากผู้ป่วยโรคหัวใจล้มเหลวจำนวน 14 ราย การให้ยา spironolactone ทำให้การรูปแบบการทำงานของหัวใจช่วงคลายตัวดีขึ้น 2 ใน 4 ราย (50%) เทียบกับ กลุ่ม control ซึ่งไม่พบรูปแบบการทำงานของหัวใจช่วงคลายตัวดีขึ้น แต่ไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ สรุป การให้ยา spironolactone ในผู้ป่วยที่มีหัวใจล้มเหลวเนื่องจากการทำงานของหัวใจช่วงบีบตัวผิดปกติปานกลางถึงรุนแรงมีแนวโน้มทำให้การทำงานของหัวใจช่วงคลายตัวดีขึ้น