การปรับปรุงคุณภาพการผลิตกระป๋อง

Abstract

อุตสาหกรรมอาหารเป็นอุตสาหกรรมหนึ่งที่สำคัญและมีการเจริญเติบโตอย่างต่อเนื่องของประเทศจึงจำเป็นต้องมีการพัฒนาด้านคุณภาพของสินค้าและการลดต้นทุนเพื่อเพิ่มขีดความสามารถในการแข่งขัน ดังนั้นการปรับปรุงคุณภาพกระป๋องโลหะซึ่งเป็นบรรจุภัณฑ์ที่สำคัญของอุตสาหกรรมนี้เพื่อให้ได้สินค้าตรงตามความต้องการของลูกค้า จึงเป็นสิ่งจำเป็นโดยมีจำนวนของเสียที่เกิดขึ้นจากกระบวนการผลิตและข้อร้องเรียนจากลูกค้าเป็นตัวชี้วัดที่สำคัญที่บอกถึงขีดความสามารถของบริษัท ดังนั้นวัตถุประสงค์ของวิทยานิพนธ์ฉบับนี้จึงมุ่งทำการวิเคราะห์และลดของเสียโดยเริ่มจากการศึกษากระบวนการผลิตของโรงงานตัวอย่าง และค้นหาสาเหตุของปัญหาของกระบวนการผลิต ด้วยการใช้การระดมสมองและการใช้แผนแสดงเหตุและผล หลังจากนั้นทำการวิเคราะห์ปัญหาด้วยวิธีการ FMEA พบว่าของเสียที่เกิดขึ้นจากกระบวนการผลิตและข้อร้องเรียนจากลูกค้าส่วนใหญ่เกิดจากกระบวนการตัดแผ่นเหล็ก, การเชื่อม, การทำตะเข็บและวัตถุดิบที่ไม่ได้มาตรฐาน หลังจากนั้นมีการประเมินค่าความรุนแรง ค่าโอกาสการเกิดข้อบกพร่องและค่าโอกาสการตรวจพบข้อบกพร่องในกระบวนการผลิต เพื่อคำนวณหาค่าดัชนีความเสี่ยงชี้นำ(RPN) ซึ่งเป็นค่าที่บอกถึงความเสี่ยงที่จะเกิดข้อบกพร่องขึ้น โดยวิทยานิพนธ์ฉบับนี้จะทำการแก้ไขลักษณะข้อบกพร่องที่มีค่า RPN มากกว่า 100 คะแนน ซึ่งมีความเสี่ยงที่จะเกิดข้อบกพร่องสูงและข้อบกพร่องที่มีค่าความรุนแรงของปัญหา (Severity) ตั้งแต่ระดับ 7 ขึ้นไปเนื่องจากเป็นข้อบกพร่องที่ส่งผลกระทบโดยตรงต่อความปลอดภัยของอาหารที่บรรจุอยู่ภายในโดยการจัดทำวิธีป้องกันและปรับปรุงวิธีการตรวจสอบลักษณะข้อบกพร่องที่พบเพื่อลดจำนวนของเสียในกระบวนการผลิตให้น้อยลง จากการปรับปรุงและลดข้อบกพร่องตามขั้นตอนการวิจัย พบว่า 1.จำนวนชิ้นงานเสียเทียบกับยอดการผลิตลดลงจาก 3423 ชิ้นต่อล้านหน่วยเหลือ1450 ชิ้นต่อล้านหน่วย (PPM) 2.จำนวนข้อร้องเรียนจากลูกค้า ลดลงจากเฉลี่ยเดือนละ 11 เรื่องเหลือเดือนละ 7 เรื่อง 3.ค่าดัชนีความเสี่ยงชี้นำ (RPN) ลดลง 33 ถึง 76 เปอร์เซ็นต์ จากค่า RPNของกระบวนการผลิตก่อนการแก้ไข