ความสามารถในการส่งออกของอุตสาหกรรมสิ่งทอไทย

Abstract

จากอดีตที่ผ่านมาการค้าระหว่างประเทศเป็นกิจกรรมทางเศรษฐกิจที่มีความสำคัญต่อการขยายตัวทางเศรษฐกิจ รองประเทศไทย โดยสินค้าอุตสาหกรรมมีความสำคัญในการส่งออกเพิ่มขึ้นมาโดยตลอด และสินค้าอุตสาหกรรมที่มีสัดส่วน ในการส่งออกสูงคือสินค้าอุตสาหกรรมสิ่งทอและเครื่องนุ่งห่ม แต่ในระยะ 2-3 ปีที่ผ่านมาการส่งออกของประเทศไทยลดลง และหมายถึงการส่งออกสินค้าอุตสาหกรรมสิ่งทอและเครื่องนุ่งห่มกำลังประสบปัญหาการส่งออกตกต่ำเช่นกันซึ่งอาจส่งผลกระทบต่อระบบเศรษฐกิจไทยโดยรวม ในการศึกษาครั้งนี้ทำการศึกษาความสามารถในการส่งออกของสินค้าอุตสาหกรรมสิ่งทอและเครื่องนุ่งห่ม ประเภท เสื้อผ้าสำเร็จรูปที่ทำจากผ้าทอ เสื้อผ้าสำเร็จรูปที่ทำจากผ้ายืด และผ้าผืน เนื่องจากเป็นสินค้าอุตสาหกรรมสิ่งทอ และเครื่องนุ่งห่มที่มีสัดส่วนการส่งออกสูงที่สุด โดยจะทำการศึกษาความสามารถในการส่งออกของสินค้าเหล่านี้ของประเทศไทยในตลาดสหรัฐฯ และตลาดสหภาพยุโรป ในช่วงปี 1992-1997 และผลที่ได้จากการศึกษาพบว่าโดยรวมความสามารถในการส่งออกของสินค้าเหล่านี้ลดลง สาเหตุประการหนึ่งเป็นเพราะมีการแข่งขันจากประเทศที่มีการพัฒนาต่ำซึ่งมีแนวโน้มที่มีค่าจ้างแรงงานต่ำนอกจากนั้นสินค้าจากประเทศไทยยังได้รับผลกระทบจากมาตรการทางการค้าคือ ความตกลง MFA และผลจากการรวมกลุ่มทางเศรษฐกิจทั้งเขตการค้าเสรีอเมริกาเหนือ และสหภาพยุโรป รวมทั้งยังมีปัญหาจากภายใน ทั้งทางด้านการผลิต โครงสร้างพื้นฐาน และระเบียบวิธีราชการที่มีความล่าช้า ข้อเสนอแนะในการแก้ปัญหาที่สามารถทำได้คือการแก้ปัญหาที่เกิดขึ้นภายใน โดยต้องมีการปรับตัวทางด้านการ ผลิตเช่น การปรับลดภาษีนำเข้าวัตถุดิบ และการปรับปรุงระบบสาธารณูปโภคขั้นพื้นฐาน การปรับตัวทางด้านการตลาดเช่น การปรับรูปแบบและคุณภาพของสินค้า รวมทั้งการแสวงหาตลาดสินค้าใหม่ๆ สำหรับการปรับตัวทางด้านเทคโนโลยี ควรมีการส่งเสริม สนับสนุนใหม่การวิจัย พัฒนาเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพในการผลิต รวมทั้งการจัดตั้งสถาบันเฉพาะทางเพื่อกำหนดบทบาท และแนวทางในการพัฒนาอุตสาหกรรมสิ่งทอและเครื่องนุ่งห่มที่มีความชัดเจน แต่อย่างไรก็ตาม ในการศึกษาครั้งนี้ยังมีข้อจำกัดในการศึกษาซึ่งสามารถนำไปใช้เป็นประเด็นเพื่อทำการศึกษา ต่อไป ประการแรกคือ ในการศึกษาครั้งนี้จำกัดการศึกษาสินค้าเพียง 3 ประเภทเท่านั้น ซึ่งถ้าหากมีการศึกษาสินค้าสินค้าทุก ๆ รายการก็อาจสามารถอธิบายการเปลี่ยนแปลงได้มากขึ้น ประการต่อมา การศึกษานี้จำกัดการศึกษาเพียงการเปลี่ยนแปลงทางของความสามารถในการส่งออก แต่ไม่ได้เจาะลงไปถึงปัจจัยอื่น ๆ ที่มีผลต่อการส่งออก และประการสุดท้าย การศึกษาครั้งนี้ทำการศึกษาในลักษณะรายประเทศ แต่ในปัจจุบันมีการลงทุนในรูปแบบของบรรษัทข้ามชาติมากขึ้น มีการขายลิขสิทธิ์ชื่อสินค้า ดังนั้นประเด็นที่น่าสนใจคือความสำคัญของชื่อผลิตภัณฑ์ (Brand Name)