วัสดุเชิงประกอบที่ทำจากผงใบสับปะรดและสารละลายพอลิไวนิลแอลกอฮอลล์

Abstract

ทดลองผลิตวัสดุเชิงประกอบพอลิไวนิลแอลกอฮอล์-ผงใบสับปะรดที่ผ่านการปรับปรุงด้วยกรดสเตียริกและมาเลอิกแอนไฮไดรด์ พอลิโพรพิลีน โคพอลิเมอร์ (MAH-PP) ที่ฉายรังสีแกมมาปริมาณ 0-75 กิโลเกรย์และศึกษาคุณสมบัติทางฟิสิกส์ของวัสดุดังกล่าว ได้แก่ คุณสมบัติเชิงกล คือ ความทนแรงดึง เปอร์เซ็นต์การยืดตัว โมดูลัสแรงดึง และความทนแรงฉีก คุณสมบัติเชิงเคมี ได้แก่ เปอร์เซ็นต์การดูดซึมน้ำ และเปอร์เซ็นต์การบวมในตัวทำละลาย กรด และด่าง เปอร์เซ็นต์ความเป็นเจลที่ปริมาณรังสี 25-75 กิโลเกรย์ คุณสมบัติเชิงความร้อน คือหาจุดหลอมเหลว รวมทั้งศึกษาลักษณะทางกายภาพของพื้นผิวที่แตกหักของวัสดุเชิงประกอบ ผลการวิจัย พบว่าการฉายรังสีแกมมาแก่วัสดุเชิงประกอบทำให้คุณสมบัติเชิงกล คือ ความทนแรงดึง โมดูลัสแรงดึง ความทนแรงฉีก มีค่าสูงขึ้น วัสดุเชิงประกอบทนต่อน้ำและสารเคมีได้ดี โดยปริมาณรังสี 25 กิโลเกรย์ เป็นปริมาณรังสีที่เหมาะสมในการปรับปรุงวัสดุเชิงประกอบ และวัสดุเชิงประกอบที่ใช้ผงใบสับปะรดผ่านการปรับปรุงด้วยกรดสเตียริก 5 เปอร์เซ็นต์มีค่าความทนแรงฉีกดี และทนความร้อนสูง