อนุภาษาของภาษาไทยที่ใช้ในวงการหลักทรัพย์

Abstract

งานวิจัยชิ้นนี้มีจุดมุ่งหมายเพื่อศึกษาลักษณะของอนุภาษาของภาษาไทยที่ใช้ในวงการหลักทรัพย์ ในแง่ต่อไปนี้ (1) ลักษณะของคำ (2) ชุดหรือกลุ่มของมโนทัศน์ (3) ลักษณะทางวากยสัมพันธ์ (4) วัจนกรรมของประโยคที่ปรากฎในอนุภาษานี้ ในแง่ของคำ คำในอนุภาษานี้สามารถจำแนกตามเกณฑ์การแบ่งหมวดคำได้เป็น 3 หมวด ได้แก่ คำนาม กริยา และคำคุณศัพท์ นอกจากนั้น คำที่ปรากฏในอนุภาษานี้ในแต่ละหมวดคำเกิดจากวิธีการกำหนดรูปศัพท์ 2 วิธี ได้แก่ การกำหนดรูปศัพท์แบบการแปลศัพท์และการกำหนดรูปศัพท์แบบทับศัพท์ ในแง่มโนทัศน์ มโนทัศน์ใน อนุภาพนี้สามารถจำแนกได้เป็น 17 กลุ่มมโนทัศน์ (conceptual class) แต่ละกลุ่มมโนทัศน์จะประกอบไปด้วยมโนทัศน์ (concept) จำนวนหนี่งและแต่ละมโนทัศน์ ปรากฏรูปเป็นคำศัพท์ได้จำนวน 1 คำ หรืออาจมากกว่า 1 คำก็ได้ ผู้วิจัยพบว่าบริจเฉทของอนุภาษานี้ ส่วนใหญ่ประกอบด้วยองค์ประกอบ 3 ส่วน ได้แก่ พรรณนาปริจเฉท ทัศนปริจเฉท ปริจเฉทบอกให้ทำและยังมักใช้แผนภาพประกอบคำอธิบายด้วย ประโยคที่ปรากฏในอนุภาษานี้มีทั้งประโยคสมบูรณ์ และประโยคไม่สมบูรณ์ โดยที่ประโยคสมบูรณ์มีจำนวนมากกว่าประโยคไม่สมบูรณ์ ประโยคแต่ละประเภท ดังกล่าวยังจำแนกย่อยได้เป็น 3 ประเภท ได้แก่ ประโยคความเดียว ประโยคความรวม และประโยคความซ้อน ผู้วิจัยพบว่าประโยคความรวม มีจำนวนมากที่สุด ในแง่วัฒนปฏิบัติศาสตร์ ผู้วิจัยพบว่าอนุภาพนี้มีการใช้วัฒนกรรม 2 ประเภทใหญ่ ได้แก่ วัจนกรรมบอกให้ทำ และวัจนธรรมแจ้งให้ทราบโดยถี่วัจนกรรมแจ้งให้ทราบ มีจำนวนมากกว่าและวัจนกรรมทั้ง 2 ประเภทดังกล่าว มักมีรูปภาษาแสดงวัจนกรรมอย่างชัดเจน