ประสิทธิผลและความปลอดภัยของยาซัลฟาลาซีนชนิดเม็ดเทียบกับยาซัลฟาซาลาซีนชนิดเม็ดละลายในลำไส้ในการรักษาผู้ป่วยโรคข้ออักเสบรูมาตอยด์

Abstract

การศึกษานี้วัตถุประสงค์เพื่อ ศึกษาประสิทธิผลและความปลอดภัยของยาซัลฟาชาลาซีนชนิดเม็ดเทียบกับยาซัลฟาชาลาซีนชนิดเม็ดละลายในลำไส้ในการรักษาผู้ป่วยโรคข้ออักเสบรูมาตอยด์ที่มิภาวะกำเริบ เข้ารับการรักษาในคลินิกโรคข้อและภูมิแพ้ กลุ่มงานอายุรศาสตร์โรงพยาบาลราชวิถี ระหว่างเดือนพฤษภาคม พ.ศ.2548 ถึง เดือนเมษายน พ.ศ. 2549 ผู้ป่วยได้รับการรักษาด้วยเมโธเทรกเชทขนาดคงที่เป็นเวลาอย่างน้อย 8 สัปดาห์ ยาด้านมาลาเรียขนาดคงที่เป็นเวลาอย่างน้อย 16 สัปดาห์ ลีฟูโนไมล์ขนาดคงที่เป็นเวลาอย่างน้อย 24 สัปดาห์ หรือใช้ยาร่วมกันและใช้ต่อเนื่องจนครบการวิจัย ผู้ป่วยได้รับการลุ่มเป็น 2 กลุ่ม ดือ กลุ่มยาซัลฟาชาลาชีนชนิดเม็ด และกลุ่มยาซัลฟาชาลาซีนชนิดเม็ดละลายในลำไสั จำนวนกลุ่มละ 21 ราย ผู้ป่วยทั้งหมด 42 ราย เป็นเพศหญิงร้อยละ 90.48 อายุเฉลี่ย 42.78 ± 13.75 (20-73) ปี และมีระยะเวลาของการ เป็นโรคเฉลี่ย 2.83± 2.56 (0.58-11.0) ปี ได้รับการรักษาด้วยเมโธเทรกเชท ยาต้านมาลาเรีย และลีฟุโนไมด์ รอยละ 85.72, 69.05 และ 9.52 ตามลำดับ ผู้ป่วยจำนวน 39 ราย เข้าร่วมการวิจัยจนครบ 24 สัปดาห์ (กลุ่มยาซัลฟาซาลาซีนชนิดเม็ด 20 ราย และกลุ่มยาซัลฟาชาลาชีนชนิดเม็ดละลายในลำไส้ 19 ราย) ผลการศึกษาพบว่าผู้ป่วย 13 ราย (ร้อยละ 61.90) ในกลุ่ม ยาซัลฟาชาลาชีนชนิดเม็ด และ 15 ราย (ร้อยละ 71.43) ในกลุ่มยาซัลฟาชาลาชีนชนิดเม็ดละลายในลำไส์ตอบสนองต่อการ รักษาร้อยละ 20 ตามเกณฑ์ของ ACR (p=0.743) และผู้ป่วย 2 ราย (ร้อยละ 9.52) ในกลุ่มยาซัลฟาชาลาซีนชนิดเม็ด และ 4 ราย (ร้อยละ 19.05) ในกลุ่มยาซัลฟาชาลาซีนชนิดเม็ดละลายในลำไส์ตอบสนองดีต่อการรักษาตามเกณฑ์ของ EULAR (p=0.378) สำหรับการตอบสนองต่อการรักษาในหัวข้อต่างๆ ตามเกณฑ์ของ ACR และ EULAR พบว่าจำนวนข้อกดเจ็บ การประเมินสภาวะทั่วไปของโรคโดยแพทย์ การประเมินสภาวะทั่วไปของโรคโดยผู้ป่วย และการประเมินสภาวะทางสุขภาพ มิความแตกต่างระหว่างกลุ่มยาอย่างมินัยสำคัญทางสถิติ (p=0.045, p=0.008, p=0.048, p=0.003 ตามสำดับ) โดยกลุ่มยา ซัลฟาชาลาชีนชนิดเม็ดละลายในลำไส้มีประสิทธิผลดีกว่า อย่างไรก็ตามไม่พบความแตกต่างระหว่างกลุ่มยาในหัวข้อจำนวน ข้อบวม การประเมินอาการปวด อัตราการตกตะกอนของเม็ดเลือดแดง และ DAS28 แต่มิแนวโน้มว่ากลุ่มยาซัลฟาชาลาชีน ชนิดเม็ดละลายในลำไส้มีการตอบสนองที่ดว่า นอกจากนี้ยังพบว่าไม่มิความแตกต่างของอาการไม่พึ่งประสงค์ อย่างไรก็ ตามกลุ่มยาซัลฟาชาลาชีนชนิดเม็ดมิแนวโน้มในการเกิดอาการไม่พึงประสงค์ของระบบทางเดินอาหารมากกว่า การใช้ยาซัลฟาชาลาซีนชนิดเม็ดละลายในลำไสัร่วมกับยาต้านรูมาติชั่มที่ปรับเปลี่ยนการดำเนินโรคชนิดอื่นๆ เป็น ระยะเวลา 24 สัปดาห์ มีแนวโน้มเที่มประสิทธิผลและมิความปลอดภัยในการรักษาผู้ป่วยโรคข้ออักเสบรูมาตอยด์ที่มิภาวะ กำเริบ ดังนั้นการศึกษาในอนาคตควรจะเพิ่มขนาดตัวอย่างเพี่อผลการวิจัยที่ชัดเจนยิ่งขึ้น