พฤติกรรมของธนาคารพาณิชย์และการกระจายการให้บริการ

Abstract

ในปัจจุบันการให้บริการของธนาคารพาณิชย์ไม่ได้กระจายครอบคลุมอยู่ทุกพื้นที่ในประเทศและเป็นอุปสรรคในการพัฒนาภูมิภาค การศึกษาพฤติกรรมของธนาคารพาณิชยและการกระจายการให้บริการมี วัตถุประสงค์ที่จะศึกษาการให้บริการที่เข้าถึงของธนาคารพาณิชย์ ความน่าจะเป็นของการเปิดให้บริการสาขา ธนาคารพาณิชย์ครบทุกอำเภอของจังหวัด และความน่าจะเป็นของการเปิดให้บริการสาขาธนาคารพาณิชย'ใน ระดับอำเภอ โดยใช้แบบจำลองทางเศรษฐมิติแบบกำลังสองน้อยที่สุด และ โพรบิท และปีที่ใช้ในการศึกษาคือ ปี2527. ปี2532 และปี2537 จากการศึกษาเรื่องการให้บริการที่เข้าถึงของธนาคารพาณิชย์พบว่าตัวแปรที่มิอิทธิพลอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติคือ ตัวแปรรายได้เฉลี่ยต่อประชากรซึ่งมีค่าความยืดหยุ่นอยู่ระหว่าง 0.64-0.72 โดยในปี 2527 มีค่าความ ยืดหยุ่นเท่ากับ 0.72 และมีค่าความยืดหยุ่นเท่ากับ 0.64 และ 0.66 ในปี 2532 และปี 2537 ตามลำดับ และตัวแปรเปอร์เซ็นต์ของประชากรที่อยู่ในเขตเทศบาลซึ่งมีค่าความยืดหยุ่นอยู่ระหว่าง 0.23-0.37 โดยในปี 2527 มีค่าความยืดหยุ่นเท่ากับ 0.37 และมีค่าความยืดหยุ่นเท่ากับ 0.34 และ 0.24 ในปี 2532 และปี 2537 ตามลำดับ ส่วนการศึกษาเรื่องความน่าจะเป็นของการเปิดให้บริการสาขาธนาคารพาณิชย์ครบทุกอำเภอของจังหวัดพบว่าตัวแปรที่มี อิทธิพลอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติคือ ตัวแปรระดับรายได้ภาษีของอำเภอที่ต่ำสุดในจังหวัด และตัวแปรเปอร์เซ็นต์จำนวนหมู่บ้านที่ไม่มีนํ้ากินนํ้าใช้ตลอดปีในจังหวัด สำหรับการศึกษาเรื่องความน่าจะเป็นของการเปิดให้บริการ สาขาธนาคารพาณิชยในระดับอำเภอพบว่าตัวแปรที่มีอิทธิพลอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติคือ ตัวแปรรายได้ภาษีบุคคลธรรมดา และตัวแปรเปอร์เซ็นต์จำนวนหมู่บ้านที่ไม่มีไฟฟ้าใช้ ผลการศึกษาข้างต้นทำให้ทราบว่าปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการกระจายการให้บริการของธนาคารพาณิชย์ ประกอบด้วย 2 ปัจจัยหลักคือ ปัจจัยระดับรายได้ และปัจจัยระดับความเจริญของโครงสร้างพื้นฐาน ดังนั้นการดำเนินนโยบายการกระจายการให้บริการทางการเงินของรัฐบาลจึงควรควบคู่ไปกับการพัฒนาความเจริญของเมืองและโครงสร้างพื้นฐานจึงจะส่งผลทำให้การกระจายการให้บริการของธนาคารพาณิชย์ เข้าถึงประชากรได้มากขึ้น