การศึกษาทางคลินิกเชิงเปรียบเทียบระหว่างยาอะดรีนาลิน และยาไนเฟดิปิน กับยาอะดรีนาลิน ในการรักษาผู้ป่วยที่มีอาการหอบหืดเฉียบพลัน

Abstract

เพื่อศึกษาฤทธิ์การขยายหลอดลมของยาไนไฟดิปีน ได้ทำการศึกษาชนิด Randomized double- blind clinical trial ในผู้ป่วยโรคหอบหืดเฉียบพลัน ที่มีรับการตรวจรักษา ณ ห้องฉุกเฉิน โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ จำนวน 30 ราย ผู้ป่วยกลุ่มควบคุมจำนวน 16 ราย ได้รับยาอะตรีนาลิน ขนาด 1:1000 ปริมาณ 0.4 มล. ฉีกเข้าใต้ผิวหนัง โดยผู้ป่วยกลุ่มทดลองจำนวน 14 คน ได้รับยาไนเฟดิปีนขนาด 20 มก. อมใต้ลิ้น ร่วมกับยาอะดรีนาลินดังกล่าวได้ทำการตรวจวัด spirometry ที่ 0, 15, 30, 45, 60, 90 และ 120 นาที หลังการให้ยาตามลำดับ ค่า FVC%, FEV1 และ PEFR% ของค่ากากคะเน ในผู้ป่วยทั้ง 2 กลุ่ม ไม่มีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญ ค่าเปอร์เซ็นต์การเพิ่มขึ้นของ FEV1 และ PEFR ในกลุ่มควบคุมหลังจากให้ยา 30 นาที เท่ากับ 60.13±66.05% และ 70.22±76.29% ซึ่งไม่แตกต่างอย่างมีนัยสำคัญจากค่า 41.55±34.80% และ 54.76±53.16% ของกลุ่มทดลอง ผู้ป่วยกลุ่มควบกุมจำนวน 10 ใน 16 รายต้องได้รับยาอะดรีนาลินซ้ำ ในขณะที่กลุ่มทดลองมีเพียง 4 ใน 14 รายที ต้องการยาซ้ำ ความดันโลหิตในกลุ่มทดลองลดลงอย่างมีนัยสำคัญหลังจากให้ยา 90 นาที ตลอดการวิจัย ไม่พบผลข้างเคียงที่ร้ายแรงจากการให้ยาดังกล่าว การวิจัยนี้สรุปว่ายาไนเฟดิปีนไม่สามารถเพิ่มประสิทธิภาพการขยายหลอกลมของยาอะดรีนาลิน