การผลิตและคุณภาพของรอยัลเยลลีจากผึ้งโพรง (Apis cerana)

Abstract

การศึกษาปัจจัยและวิธีผลิตรอยัลเยลสีจากผึ้งโพรงไทย (A. cerana Indlca) พบว่า การใช้ถ้วยเพาะ ไขผึ้ง 12 ขนาดคือ 7x9, 7x10, 7x11, 8x9, 8x10, 8x11, 9x9, 9x10, 9x11, 10x9, 10x10 และ 10x11 ตารางมิลลิเมตร ได้ปริมาณรอยัลเยลสีรวมจากการทำอย่างละ 24 ถ้วยเท่ากับ 1.4, 1.4, 1.7, 1.7, 1.8, 1.6, 1.8, 2.0, 1.2, 1.7, 1.1 และ 0.4 กรัม ตามลำดับ การใช้ถ้วยเพาะขนาด 9x10 ตารางมิลลิเมตร จำนวน 40, 60 และ 80 ถ้วย/รัง ได้ปริมาณรอยัลเยลสีรวมเท่ากับ 4.6, 5.4 และ 6.6 ก./รัง ตามลำดับ การใช้คอนเพาะ 1 คอน/รัง ที่ติดถ้วยเพาะ 80 ถ้วย และคอนเพาะ 2 คอน/รัง ที่ติดถ้วยเพาะ 40 ถ้วย/คอน ได้ปริมาณรอยัลเยลสีรวมเท่ากับ 6.9 และ 6.5 ก./รัง ตามลำดับ การใช้ตัวหนอนผึ้งงานอายุ น้อยกว่า 1 วัน ที่ระยะเวลาผลิต 2, 3 และ 4 วัน ได้ปริมาณรอยัลเยลสีรวมจากการทำอย่างละ 60 ถ้วยเท่า กับ 2.1, 3.9 และ 5.3 ก. ตามลำดับ การใช้ตัวหนอนผึ้งงานอายุ 1-2 วัน ที่ระยะเวลาผลิต 2, 3 และ 4 วัน ได้ปริมาณรอยัลเยลสีรวมจากการทำอย่างละ 60 ถ้วย เท่ากับ 3.3, 5.8 และ 2.0 ก. ตามลำดับ การ ใช้ตัวหนอนผึ้งงานอายุ 2-3 วัน ที่ระยะเวลาผลิต 2, 3 และ 4 วัน ได้ปริมาณรอยัลเยลสีรวมจากการทำอย่างละ 60 ถ้วยเท่ากับ 3.7, 4.6 และ 3.7 ก. ตามลำดับ การใช้รอยัลเยลสีจากผึ้งโพรงไทยและรอยัลเยล สีจากผึ้งพันธุ์รองก้นถ้วยเพาะ ปริมาณชนิดละ 15, 25 และ 45 มก./ถ้วย ได้ปริมาณรอยัลเยลสีรวมจากการ ทำอย่างละ 30 ถ้วยเท่ากับ 2.8, 2.9, 2.5, 2.3, 2.2 และ 2.1 ก. ตามลำดับการใช้รังผึ้งคัดแปลงและรังผึ้งปกติ ได้ปริมาณรอยัลเยลสีรวมเท่ากับ 7.4 และ 5.9 ก./รัง ตามลำดับ การศึกษาองค์ประกอบทางเคมีของรอยัลเยลสีจากผึ้งโพรงไทย ที่ผลิต ณ หน่วยวิจัยชีววิทยาของผึ้ง ต.บางขันแตก อ.เมือง จ.สมุทรสงคราม ระหว่างวันที่ 8-16 สิงหาคม 2536 พบว่ามีปริมาณความชื้น, โปรตีน, คาร์โบโฮเดรท, 10-HAD, ความเป็นกรด, เถ้า และไขมันเท่ากับ 52.1, 19.5, 23.0, 1.49, 56.2 (มล. ของ 1 N.NaOH /100 ก.รอยัลเยลสีสด), 1.5 และ 3.9 % ตามลำดับ และจากการศึกษาคุณภาพของรอยัลเยลสีจากผึ้งโพรงไทยแช่แข็ง ที่อุณหภูมิ -5 ซ นาน 4 เดือน พบว่าปริมาณ ความชื้น, 10-HAD, เถ้า และไขมัน ไม่เปลี่ยนแปลงอย่างมีนัยสำคัญ (p<0.05) ปริมาณโปรตีนลดลงหลังจากเดือนที่ 1 ของการเก็บรักษาอบ่างมีนัยสำคัญ (p<0.05)