ความครอบคลุมเชื้อแบคทีเรียของการรักษาด้วยยาต้านจุลชีพแบบคาดการณ์ในผู้ป่วยภาวะพิษเหตุติดเชื้อที่มารับการรักษาที่แผนกฉุกเฉินของโรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์

Abstract

วัตถุประสงค์: เพื่อศึกษาความครอบคลุมเชื้อก่อโรคของยาต้านจุลชีพแบบคาดการณ์ชนิดและอัตราการดื้อยาต้านจุลชีพของเชื้อก่อโรค ในผู้ป่วย sepsis ที่เข้ารับการรักษาในแผนกฉุกเฉิน โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ วิธีดำเนินการวิจัย: การศึกษานี้เป็นการวิจัยพรรณนาแบบย้อนหลังในผู้ป่วย sepsis ที่มีผลการเพาะเชื้อเป็นบวกและเข้ารับการรักษาที่แผนกฉุกเฉิน โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ ระหว่างเดือนมกราคมถึงมิถุนายน พ.ศ. 2556 โดยการทบทวนและวิเคราะห์ข้อมูลจากเวชระเบียนและฐานข้อมูลของผู้ป่วย ผลการวิจัย: ผู้ป่วย sepsis 300 รายในการศึกษานี้เป็นผู้ป่วย healthcare-associated infection ร้อยละ 54 และ community-acquired infection ร้อยละ 46 มีผู้ป่วย severe sepsis ร้อยละ 36 และ septic shock ร้อยละ 19.7 ของผู้ป่วยทั้งหมดโดยมีจำนวนผู้ป่วยติดเชื้อในกระแสเลือดคิดเป็นร้อยละ 43.7 เชื้อก่อโรคที่พบโดยส่วนใหญ่เป็นเชื้อแบคทีเรียแกรมลบ (ร้อยละ 83.7) ผู้ป่วยร้อยละ 40 ได้รับยาต้านจุลชีพแบบคาดการณ์ครอบคลุมเชื้อก่อโรคปัจจัยที่มีผลต่อความครอบคลุมเชื่อก่อโรคของยาต้านจุลชีพแบบคาดการณ์ได้แก่แหล่งของการติดเชื้อการได้รับยาต้านจุลชีพก่อนเข้ารับการรักษาในช่วง 1 เดือนที่ผ่านมา โรคประจำตัวในระบบทางเดินหายใจ การติดเชื้อที่ระบบทางเดินปัสสาวะและการทำงานของระบบทางเดินหายใจล้มเหลวพบเชื้อดื้อยาชนิด multidrug-resistance (MDR) ร้อยละ 58 ดื้อยาชนิด extensively drug-resistance (XDR) ร้อยละ 6.6 ดื้อยาชนิด pandrug-resistance (PDR) ร้อยละ 1.9 ดื้อยาต้านจุลชีพกลุ่ม carbapenem ร้อยละ 10.5 และเชื้อดื้อยากลุ่ม fluoroquinolone ร้อยละ 53.2 สรุปผลการวิจัย: อัตราความครอบคลุมเชื้อก่อโรคของยาต้านจุลชีพแบบคาดการณ์ที่ใช้ในผู้ป่วย sepsis ที่เข้ารับการรักษาที่แผนกฉุกเฉิน โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ในการศึกษานี้เท่ากับร้อยละ 40 เชื้อแบคทีเรียก่อโรคที่พบในผู้ป่วยส่วนใหญ่ (ร้อยละ 80) เป็นเชื้อแกรมลบและพบเชื้อดื้อยาชนิด MDR ร้อยละ 58 ของเชื้อแบคทีเรียที่ตรวจพบ