ภาวะวิตกกังวล และซึมเศร้าในนิสิตคณะทันตแพทยศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย

Abstract

การวิจัยนี้เป็นการวิจัยเชิงพรรณนา ณ จุดเวลาใดเวลาหนึ่ง มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาภาวะวิตกกังวล และซึมเศร้ารวมทั้งปัจจัยที่เกี่ยวข้อง ในนิสิตคณะทันตแพทยศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย โดยศึกษาจากนิสิตทันตแพทย์ทุกชั้นปีจำนวนทั้งสิ้น 456 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ประกอบด้วย แบบสอบถามข้อมูลทั่วไป แบบประเมินแหล่งที่มาของความเครียด และ แบบประเมินอาการวิตกกังวลและซึมเศร้า Hospital anxiety and depression scale ฉบับภาษาไทย สถิติที่ใช้วิเคราะห์ข้อมูลประกอบไปด้วย ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน การทดสอบไคสแควร์ การทดสอบค่า t และ การวิเคราะห์การถดถอยพหุแบบขั้นตอน ผลการศึกษาพบว่า นิสิตมีภาวะวิตกกังวลร้อยละ 45.2 และมีภาวะซึมเศร้าร้อยละ 21.7 ชั้นปีการศึกษาของนิสิตและความคิดอยากตายมีความสัมพันธ์กับทั้งภาวะซึมเศร้าและวิตกกังวล โดยพบผู้ที่มีภาวะวิตกกังวลในชั้นปีที่ 4 และ 5 ในอัตราส่วนที่มากกว่าชั้นปีอื่นๆ (p<0.001) และพบผู้ที่มีภาวะซึมเศร้าในชั้นปีที่ 5 ในอัตราส่วนที่มากกว่าชั้นปีอื่นๆ ผู้ที่มีความคิดอยากตายมีภาวะวิตกกังวลและซึมเศร้าในอัตราส่วนสูงกว่าผู้ที่ไม่มีความคิดนี้ (p<0.001) อายุ และ รายได้ของครอบครัวมีความสัมพันธ์กับภาวะวิตกกังวล โดยช่วงอายุ 20-21 ปีจะมีอัตราส่วนผู้ที่มีภาวะวิตกกังวลมากกว่าช่วงอายุอื่น (p<0.01) และผู้ที่มีรายได้ครอบครัวต่ำมีภาวะวิตกกังวลมากกว่าผู้ที่มีรายได้สูง(p<0.05) ปัจจัยที่ก่อให้เกิดความเครียดในชีวิตประจำวันของนิสิตและปัจจัยที่ก่อให้เกิดความเครียดในคณะทันตแพทยศาสตร์หลายปัจจัยมีความสัมพันธ์กับภาวะวิตกกังวลและภาวะซึมเศร้าอย่างมีนัยสำคัญ (p<0.05) นิสิตที่ระบุว่าปัจจัยข้างต้นก่อให้เกิดให้เกิดความเครียดมากจะมีภาวะวิตกกังวลและภาวะซึมเศร้าสูง ปัจจัยที่สามารถทำนายภาวะวิตกกังวลได้คือระดับของความเครียดโดยรวม ความกลัวที่จะทำงานตามเพื่อนไม่ทัน และสุขภาพทางด้านจิตใจ (p<0.05) ส่วนปัจจัยที่สามารถทำนายภาวะซึมเศร้าได้คือระดับของความเครียดโดยรวม ความกลัวที่จะทำงานตามเพื่อนไม่ทันและการบริหารเวลา (p<0.05)