มโนทัศน์เรื่องการลงโทษในพุทธศาสนาและคริสต์ศาสนา

Abstract

วิทยานิพนธ์ฉบับนี้มุ่งศึกษาประเด็นเรื่องการลงโทษในพุทธศาสนาและคริสต์ศาสนา ทั้งสองเห็นตรงกันว่ามีมิติของการลงโทษในชีวิตหลังความตาย โดยถือว่ามนุษย์เป็นสัตศีลธรรม จึงต้องรับผิดชอบต่อการกระทำของตน ในทัศนะของพุทธศาสนาแม้ไม่ปรากฏว่ามีผู้ลงโทษผู้กระทำผิดอย่างชัดเจน หากแต่มีบทลงโทษโดยอยู่บนพื้นฐานแนวคิดเรื่องกฎแห่งกรรมซึ่งสามารถจัดสรรให้ผู้กระทำบาปได้รับผลตอบแทนจากการกระทำของตนทั้งในชาตินี้และในชาติภพถัดไปอย่างแน่นอน ขณะที่คริสต์ศาสนาปรากฏผู้ลงโทษอย่างชัดเจนคือ พระเจ้า ผู้พิพากษาให้มนุษย์ได้รับรางวัลหรือบทลงโทษอันเป็นนิรันดร์ ซึ่งบทลงโทษดังกล่าวนำไปสู่ข้อโต้แย้งในเรื่องความยุติธรรมทางศาสนา อย่างไรก็ตาม แม้ทั้งสองศาสนามีพื้นฐานแนวคิดเรื่องการลงโทษที่แตกต่างกัน หากแต่มีข้อสรุปที่คล้ายกันคือ การลงโทษนำไปสู่การถอยห่างจากการบรรลุธรรมทางศาสนากล่าวคือ ในทัศนะของพุทธศาสนานั้นยิ่งกระทำบาปหนักเท่าใดยิ่งถอยห่างจากการบรรลุธรรมทางศาสนามากขึ้นเท่านั้น ขณะที่ตามทัศนะของคริสต์ศาสนาการกระทำบาปอย่างหนักย่อมทำให้ถูกลงโทษด้วยนรกอันเป็นนิรันดร์ซึ่งมีนัยของการแปลกแยกจากพระเจ้าอย่างเป็นนิรันดร์เช่นกัน