การสร้างมาตรฐานสถานีวิทยุกระจายเสียงไทย

Abstract

สร้างมาตรฐานและเครื่องมือประเมินมาตรฐานสถานีวิทยุกระจายเสียงไทย ที่ผ่านการทดสอบและได้รับการยอมรับจาก ผู้มีส่วนเกี่ยวข้องกับกิจการวิทยุกระจายเสียง ซึ่งเป็นการวิจัยและพัฒนาด้วยเทคนิควิธีการเชิงคุณภาพ โดยอาศัยแนวคิดด้านมาตรฐานและระบบประกันคุณภาพ ทฤษฎีระบบ แนวคิดการบริหารจัดการองค์กร แนวคิดหลักการตลาด จรรยาบรรณนักวิชาชีพสื่อสารมวลชน ระบบและโครงสร้างสื่อมวลชน และแนวคิดเกี่ยวกับความสามารถทางการสื่อสารและความเป็นนักวิชาชีพ มาเป็นกรอบในการศึกษาเพื่อสร้างมาตรฐาน และเครื่องมือประเมินมาตรฐานสถานีวิทยุกระจายเสียงไทยทั้งระบบ ตั้งแต่ปัจจัยนำเข้า กระบวนการ และผลที่ได้ หรือผลที่เกิดขึ้น โดยอาศัยกรอบทั้งด้านกฎหมาย กฎระเบียบ จรรยาบรรณนักวิชาชีพ มาตรฐานสากล และนำมาเชื่อมโยงกับข้อมูลที่ได้จากการสัมภาษณ์ผู้มีส่วนเกี่ยวข้อง กับกิจการวิทยุกระจายเสียงทั้ง 4 กลุ่ม อันได้แก่ นักวิชาชีพ ผู้ฟัง ผู้ควบคุมกฎระเบียบ และผู้สนับสนุนรายการ ผลการศึกษาครั้งนี้ ผู้วิจัยได้เครื่องมือประเมินมาตรฐานสถานีวิทยุกระจายเสียง 4 ประเภท ได้แก่ สถานีเพลง สถานีข่าวและความรู้ สถานีเพื่อสาธารณะและสถานีแบบผสม ซึ่งผ่านการตรวจสอบการยอมรับจากผู้มีส่วนเกี่ยวข้องกับกิจการวิทยุกระจายเสียง และผ่านการทดสอบการใช้งานจริงแล้ว สอดคล้องกับข้อสันนิษฐานการวิจัยที่ตั้งไว้ในเบื้องแรก โดยพบว่าการพัฒนาคุณภาพให้ได้ตามมาตรฐานสถานีวิทยุกระจายเสียงไทย จำเป็นต้องอาศัยการสร้างมาตรฐานในองค์ประกอบส่วนย่อยของระบบ อันได้แก่ ปัจจัยนำเข้า ปัจจัยกระบวนการ และปัจจัยผลที่ได้/ผลที่เกิดขึ้นจากการดำเนินงาน นอกจากนั้นยังพบว่า มาตรฐานและตัวชี้วัดมาตรฐานสถานีวิทยุกระจายเสียง มีความหลากหลายแตกต่างกันไปตามเนื้อหาและขนาด ของสถานีวิทยุกระจายเสียงประเภทต่างๆ ในประเทศไทยด้วย