พระราชบัญญัติการสอบสวนคดีพิเศษ พ.ศ. 2547 : ศึกษากรณีมาตราการบังคับใช้กฎหมายต่อผู้ทรงอิทธิพล

Abstract

ศึกษาถึงมาตรการพิเศษต่างๆ ตามพระราชบัญญัติการสอบสวนคดีพิเศษ พ.ศ. 2547 เพื่อนำมาใช้ในการดำเนินคดีกับผู้ทรงอิทธิพลและศึกษาเปรียบเทียบกับมาตรการพิเศษต่างๆ ของประเทศสหรัฐอเมริกาตามกฎหมาย RICO และกฎหมาย CCE และประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญาของประเทศญี่ปุ่น จากการศึกษาพบว่า มาตรการพิเศษต่างๆตามพระราชบัญญัติการสอบสวนคดีพิเศษ พ.ศ. 2547 เป็นมาตรการที่มีประสิทธิภาพ สำหรับงานทางด้านกระบวนการยุติธรรมทางอาญาในส่วนงานสืบสวนสอบสวน เนื่องจากเป็นมาตรการที่ได้กำหนดให้มีการนำเอาการสืบสวนสอบสวนแนวใหม่มาใช้ เพื่อแก้ปัญหาที่เกิดขึ้นในปัจจุบันโดยเฉพาะคดีที่เกิดจากผู้ทรงอิทธิพล แต่ปัญหาที่มีขึ้นและปรากฏอยู่ในปัจจุบันก็คือ ปัญหาในด้านการปฏิบัติงานของพนักงานสอบสวนคดีพิเศษ เนื่องจากพระราชบัญญัติฉบับดังกล่าว แม้จะมีมาตรการพิเศษต่างๆแต่กลับไม่มีนิยามความหมายของคำว่าผู้ทรงอิทธิพล และไม่มีการกำหนดลักษณะรายละเอียดของคดีที่เกิดจากการกระทำโดยผู้ทรงอิทธิพลอีกด้วย ดังนั้นผู้เขียนจึงเห็นว่าควรมีการเพิ่มเติมในส่วนบทนิยามความหมายของผู้ทรงอิทธิพล รวมถึงการตีกรอบความผิดโดยการกำหนดรายละเอียดของลักษณะการกระทำความผิดให้ชัดเจนขึ้น เพื่อให้เกิดความแน่นอนและเป็นบรรทัดฐานในการปฏิบัติงานของเจ้าหน้าที่ นอกจากนั้นเพื่อประสิทธิผลในการดำเนินคดีกับผู้ทรงอิทธิพล จึงควรนำเอามาตรการคุ้มครองพยานที่มีอยู่ในพระราชบัญญัติการสอบสวนคดีพิเศษ พ.ศ. 2546 มาใช้ประกอบกับการนำเอามาตรการสืบพยานล่วงหน้ามาใช้ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 237 ทวิ ทั้งนี้แล้วก็เพื่อให้การดำเนินคดีกับผู้ทรงอิทธิพลลุล่วง เป็นธรรมและเกิดประสิทธิภาพสูงสุด