การใช้ประโยชน์เถ้าลอยจากโรงไฟฟ้าในการดูดซับสารไฮโดรคาร์บอนที่ปนเปื้อนในน้ำ

Abstract

ผลการศึกษาประสิทธิภาพการดูดซับสารพอลิไซคลิกอะโรมาติกไฮโดรคาร์บอน (Polycyclic aromatic hydrocarbons, PAHs) ที่ปนเปื้อนในน้ำ ด้วยเถ้าลอยแกลบเปรียบเทียบกับเถ้าลอยถ่านหินและซิลิกาจากเถ้าลอยแกลบ ทั้งชนิดที่ผ่านและไม่ผ่านการปรับสภาพผิว โดยใช้แนฟธาลีน (Naphthalene) เป็นสารตัวแทนสำหรับสาร PAHs และใช้เซทิลไตรเมทิลแอมโมเนียมโบรไมด์ (Cethyltrimethylammoniumbromide, CTAB) เป็นสารปรับสภาพผิว พบว่าหากใช้สารดูดซับ 0.3 กรัม ผสมในสารละลายแนฟธาลีนในน้ำ ความเข้มข้น 10 มิลลิกรัมต่อลิตร ปริมาณ 100 มิลลิลิตร สภาวะที่เหมาะสมสำหรับการดูดซับคือ ทำการเขย่าสารดูดซับแต่ละชนิดในสารละลาย pH2 ด้วยความเร็วรอบ 250 รอบต่อนาที เป็นเวลา 60 นาที โดยพบว่าสภาวะที่เหมาะสมสำหรับการดูดซับ คล้ายคลึงกันสำหรับสารดูดซับทุกตัวที่ใช้ในการศึกษานี้ ซึ่งพบว่าซิลิกาจากเถ้าแกลบที่ผ่านการปรับสภาพผิวด้วย CTAB มีประสิทธิภาพการดูดซับสูงสุด นอกจากนี้ยังพบว่าประสิทธิภาพการดูดซับเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ตามสัดส่วนโดยน้ำหนักระหว่างสารดูดซับกับแนฟธาลีน ที่เพิ่มขึ้นจนกระทั่งเริ่มคงที่หรือเข้าสู่สมดุล เมื่อใช้สารดูดซับ 0.7 กรัมต่อแนฟธาลีน 1 มิลลิกรัม ดังนั้นสภาวะที่เหมาะสมสำหรับระบบการดูดซับในการศึกษานี้คือ การใช้สารดูดซับ 0.7 กรัมต่อ 1 มิลลิกรัมแนฟธาลีนในสารละลาย pH2 ทำการเขย่าด้วยความเร็วรอบ 250 รอบต่อนาที เป็นเวลา 60 นาที ส่วนผลการศึกษาพฤติกรรมการดูดซับพบว่า มีความสอดคล้องกับทฤษฎีการดูดซับของฟรุนดลิช (Freundlich isotherm)