ความสัมพันธ์ระหว่างความรู้และความเข้าใจไวยากรณ์และคำศัพท์ กับความสามารถในการอ่านภาษาอังกฤษ ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่สาม

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ที่จะศึกษาว่าความรู้ความเข้าใจไวยากรณ์ และคำศัพท์กับความสามารถในการอ่านภาษาอังกฤษของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่สาม มีความสัมพันธ์กันหรือไม่เพียงใด เพื่อเป็นแนวทางแก่ผู้สอนภาษาอังกฤษเป็นภาษาต่างประเทศ ในการปรับปรุงการเรียนการสอนภาษาอังกฤษให้มีประสิทธิภาพดียิ่งขึ้น เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยเป็นแบบทดสอบความรู้ความเข้าใจไวยากรณ์ แบบทดสอบความรู้ความเข้าใจคำศัพท์ และแบบทดสอบความสามารถในการอ่านภาษาอังกฤษ ซึ่งผู้วิจัยสร้างขึ้นเองได้วิเคราะห์และปรับปรุงข้อสอบก่อนนำไปใช้จริง แบบทดสอบความรู้ความเข้าใจไวยากรณ์มีค่าสัมประสิทธิ์แห่งความเชื่อถือได้ 0.856 แบบทดสอบความรู้ความเข้าใจคำศัพท์มีค่าสัมประสิทธิ์แห่งความเชื่อถือได้ 0.86 และแบบทดสอบความสามารถในการอ่านมีค่าสัมประสิทธิ์แห่งความเชื่อถือได้ 0.71 นำคะแนนจากการทดสอบตัวอย่างประชากรซึ่งเป็นนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่สาม มาหาค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์แบบเพียร์สัน ระหว่างความรู้ความเข้าใจไวยากรณ์กับความสามารถในการอ่านและระหว่างความรู้ความเข้าใจคำศัพท์กับความสามารถในการอ่าน หาค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์พหุคูณระหว่างคะแนนไวยากรณ์ คำศัพท์ และการอ่าน เพื่อทำนาย ความสามารถในการอ่านด้วยคะแนนความรู้ความเข้าใจไวยากรณ์ร่วมกับคะแนนความรู้ความเข้าใจคำศัพท์ สรุปผลการวิจัย ค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ระหว่างความรู้ความเข้าใจไวยากรณ์ และความสามารถในการอ่านคือ 0.49 ค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ระหว่างความรู้ความเข้าใจคำศัพท์และความสามารถในการอ่านคือ 0.497 และค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์พหุคูณระหว่างความรู้ความเข้าใจไวยากรณ์และคำศัพท์กับความสามารถในการอ่านคือ 0.535 ค่าสหสัมพันธ์ทั้งหมดนี้มีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 แสดงว่า นักเรียนที่ได้คะแนนไวยากรณ์สูง ได้คะแนนการอ่านสูงด้วย นักเรียนที่ได้คะแนนคำศัพท์สูง ได้คะแนนอ่านสูงด้วย และในทำนองกลับกัน และทั้งคะแนนไวยากรณ์ และคะแนนคำศัพท์สามารถทำนายความสามารถในการอ่านได้