การเประเมินเชิงเปรียบเทียบระหว่างการปฏิบัติการการขนส่งแบบเต็มคันชนิดปกติและชนิดการเดินรถต่อเนื่อง

Abstract

วิทยานิพนธ์ฉบับนี้เป็นการประเมินผลการดำเนินงานเชิงเปรียบเทียบระหว่างการขนส่งสองรูปแบบที่แตกต่างกันคือ การขนส่งรูปแบบปกติและการขนส่งรูปแบบต่อเนื่อง โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อให้ทราบถึงข้อดีและข้อควรแก้ไขปรับปรุงเพื่อนำมาพัฒนารูปแบบการขนส่งต่อเนื่องให้มีประสิทธิภาพมากยิ่งขึ้นและเกิดประโยชน์กับทุกฝ่ายไม่ว่าจะเป็นผู้ว่าจ้างขนส่ง ผู้ประกอบการขนส่งรถบรรทุกและพนักงานขับรถ โดยอาศัยข้อมูลจากผู้ขนส่งตัวอย่างจริงรายหนึ่ง การวิจัยได้ใช้แนวทางในการประเมินเพื่อเปรียบเทียบการขนส่งทั้งสองรูปแบบ ภายใต้สามมุมมองหลักได้แก่ (1)มุมมองด้านการเงิน ซึ่งเปรียบเทียบรายได้และต้นทุนของแต่ละรูปแบบการขนส่งที่แตกต่างกัน (2)มุมมองด้านลูกค้า ซึ่งเปรียบเทียบความพึงพอใจของลูกค้าในบริการขนส่งภายใต้รูปแบบที่ต่างกัน โดยใช้ปัจจัยสำคัญที่พัฒนามาจากผลการสัมภาษณ์ลูกค้า จากนั้นจึงวิเคราะห์หาปัจจัยที่ลูกค้าให้ความสำคัญแต่ยังไม่ได้รับความพึงพอใจ ซึ่งจากการสำรวจพบว่า 5 อันดับปัจจัยแรกที่ลูกค้าให้ความสำคัญแต่ยังไม่พึงพอใจนั้น ได้แก่ การจัดตารางเวลาการจัดส่ง ระยะเวลาที่ใช้ในการจัดส่ง อัตราค่าขนส่งถูกกว่าที่อื่น ระยะเวลาที่ใช้ในการแก้ปัญหาต่างๆ และความสามารถในการจัดส่งตรงเวลามาทำการเปรียบเทียบต่อไป และ (3) มุมมองด้านกระบวนการภายใน เป็นการวิเคราะห์รายกิจกรรมการขนส่งของทั้งสองรูปแบบ เพื่อเปรียบเทียบประสิทธิภาพจากการดำเนินงานขนส่งที่แตกต่างกัน ผลการวิจัยแสดงให้เห็นว่าในมุมมองด้านการเงิน ผู้ว่าจ้างขนส่งและพนักงานขับรถได้ประโยชน์จากการขนส่งรูปแบบต่อเนื่อง ขณะที่ผู้ประกอบการขนส่งกลับเสียประโยชน์เมื่อเทียบกับการขนส่งรูปแบบปกติ สำหรับมุมมองด้านลูกค้าพบว่าลูกค้าพึงพอใจกับรูปแบบการปกติมากกว่าเพราะการจัดตารางเส้นทางและเวลาการขนส่งของรูปแบบต่อเนื่อง รวมทั้งการขนส่งข้อมูลระหว่างผู้ประกอบการและพนักงานขับรถยังมีอุปสรรค และจากการสำรวจในมุมมองด้านกระบวนการภายในพบว่า การขนส่งรูปแบบต่อเนื่องยังไม่มีความแตกต่างจากรูปแบบปกติ