ปัญหาการอ่านของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่สอง ในโรงเรียนสังกัดกรุงเทพมหานคร เขตปทุมวัน

Abstract

งานวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อสำรวจปัญหาการอ่านของนักเรียน ชั้นประถมศึกษาปีที่สอง ในโรงเรียนสังกัดกรุงเทพมหานคร เขนปทุมวัน ตัวอย่างประชากร ได้แก่ นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่สองที่มีปัญหาในการอ่าน ตั้งแต่ 3 ปัญหาขึ้นไปตามการระบุของครูผู้สอนวิชาภาษาไทย ในโรงเรียนทั้ง 9 โรง ของเขตปทุมวัน เป็นจำนวนทั้งสิ้น 75 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยคือ แบบสำรวจปัญหาการอ่าน ซึ่งผู้วิจัยได้ดัดแปลงมาจากแบบตรวจสอบข้อบกพร่องในการอ่านออกเสียงและการอ่านในใจของ มณีรัตน์ สุกโชติรัตน์ และแบบทดสอบวัดความสามารถในการอ่านของนักเรียนเป็นรายบุคคล 1 ชุด แบ่งออกเป็น 2 ตอนคือ แบบทดสอบการอ่านออกเสียงและแบบทดสอบการอ่านในใจโดยผู้วิจัยเป็นผู้สร้างขึ้นเอง ผู้วิจัยได้นำเครื่องมือไปใช้กับตัวอย่างประชากรเป็นรายบุคคลทั้ง 75 คน โดยใช้เวลาในการสำรวจ 23 วัน ทดสอบโรงเรียนละ 1-2 วัน จากนั้นจึงนำข้อมูลที่ได้มาประมวลและวิเคราะห์โดยจัดหมวดหมู่ปัญหาการอ่านของนักเรียนแต่ละคนด้วยการหาค่าความถี่ของปัญหาคิดเป็นร้อยละของนักเรียนที่มีปัญหาการในแต่ละโรง ผลการวิจัยพบว่า ปัญหาการอ่านทั้ง 24 ปัญหาที่ผู้วิจัยนำมาตั้งเป็นเกณฑ์ในการสำรวจการอ่านของเด็กเป็นรายบุคคลนั้น เป็นปัญหาที่นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 2 ในโรงเรียนสังกัดกรุงเทพมหานคร ทั้ง 9 โรง ในเขตปทุมวันประสบทั้งสิ้น ปัญหาที่พบมากที่สุดได้แก่ การอ่านออกเสียง ร ล ไม่ชัดมีถึงร้อยละ 97.33 รองลงมาคือ การอ่านออกเสียงพยัญชนะ สระ และวรรณยุกต์ผิดเพี้ยนมีร้อยละ 93.33 ปัญหาอันดับ 3 ได้แก่ การอ่านช้าตะกุกตะกัก อ่านไม่คล่อง อ่านโดยใช้วิธีสะกดคำและอ่านผิดวรรคตอน แบ่งวรรคตอนไม่ถูก มีร้อยละ 86.67 ปัญหาอันดับ 4 ได้แก่ การอ่านคำควบกล่ำไม่ถูกมีร้องละ 84.00 ปัญหาอันดับ 5 ได้แก่ การอ่านโดยใช้นิ้วชี้ไปตามตัวอักษรมีร้อยละ 82.67 ส่วนปัญหาการอ่านในด้านอื่น ๆ อีก 16 ปัญหาจะอยู่ในระหว่างร้อยละ 69.33-10.67 และปัญหาอันดับสุดท้ายซึ่งพบบ้าง แต่น้อยที่สุดได้แก่ การอ่านเพิ่ม การเติมหรือแทรกคำเข้าไปและปัญหาการอ่านไม่ชัดเนื่องจากอวัยวะออกเสียงผิดปกติมีเพียงร้อยละ 9.33