การศึกษาแนวทางการจัดตั้งสถานทดสอบแบบกลางแจ้ง เพื่อการทดสอบความสามารถ ปรากฏว่าร่วมกันได้เชิงแม่เหล็กไฟฟ้าเบื้องต้น

Abstract

วิทยานิพนธ์นี้ศึกษาแนวทางการจัดตั้งสถานทดสอบแบบกลางแจ้งเพื่อการทดสอบความสามารถปรากฏร่วมกันได้เชิงแม่เหล็กไฟฟ้าเบื้องต้นโดยทดลองจัดตั้งสถานทดสอบแบบกลางแจ้งเพื่อการทดสอบเบื้องต้น สถานทดสอบแบบกลางแจ้งที่จัดตั้งจะอยู่ในบริเวณที่ไม่สามารถควบคุมให้มีระดับสัญญาณรบกวนได้ตามมาตรฐานทุกความถี่ ขนาดของระนาบดินจะเล็กกว่าขนาดที่มาตรฐานกำหนดและมีสิ่งกีดขวางที่อยู่ใกล้เคียงบริเวณที่จะจัดตั้งสถานทดสอบ ผลดังกล่าวจะทำให้เกิดคลื่นหลายวิถีขึ้นทำให้ผลการตรวจวัดคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้าที่แพร่กระจายออกจากบริภัณฑ์ทางไฟฟ้าผิดพลาด การกำจัดผลของคลื่นหลายวิถีที่มาจากสิ่งกีดขวางทำโดยวิธีประตูเวลาวิธีนี้ต้องใช้อุปกรณ์ที่สามารถวิเคราะห์ในอาณาจักรเวลาได้เพื่อกรองคลื่นที่มาจากหลายวิถีออกไปซึ่งทำให้ไม่ส่งผลกระทบต่อผลการตรวจวัดคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้าที่แพร่กระจายออกจากบริภัณฑ์ทางไฟฟ้า การวิเคราะห์ค่าลดทอนสถานทดสอบที่ปรับบรรทัดฐานแล้วบนระนาบดินขนาดจำกัดทำด้วยระเบียบวิธีผสมผสานโดยใช้ระเบียบโมเมนต์ร่วมกับทฤษฎีการเลี้ยวเบนเชิงเอกรูปพบว่าระนาบดินสามารถลดขนาดพื้นที่ลงได้ 52.92% 85.57% และ 95.19% เมื่อเทียบกับมาตรฐาน CISPR 16-1 กรณีระยะทดสอบเท่ากับ 3 เมตร 10 เมตร และ 30 เมตร ตามลำดับ โดยกรณีระยะทดสอบ 10 เมตร พบว่าผลการคำนวณและผลการตรวจวัดค่าลดทอนสถานทดสอบที่ปรับบรรทัดฐานแล้วนั้นมีความสอดคล้องกัน การพิจารณาผลกระทบค่าระดับสัญญาณรบกวนที่เป็นค่าสุดขีดหรือเป็นค่าระดับสัญญาณรบกวนเสี่ยงนั้นใช้ทฤษฎีค่าสุดขีดมาบ่งชี้ค่าระดับสัญญาณรบกวนในบริเวณสถานทดสอบและการใช้กรรมวิธีการกรองทางเวลาจะทำให้ค่าสมรรถนะของสถานทดสอบดีขึ้น