การเปรียบเทียบความสามารถในการอ่านภาษาไทย และการคิดวิจารณญาณของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 ระหว่างการสอนโดยใช้กลุ่มอภิปรายและการฝึกอ่าน

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อเปรียบเทียบความสามารถในการอ่านภาษาไทย และความสามารถในการคิดวิจารณญาณ ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 ที่สอนโดยการใช้กลุ่มอภิปรายและการฝึกอ่าน ตัวอย่างประชากรที่ใช้ในการวิจัยคือ นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 โรงเรียนศีขรภูมิพิสัย จังหวัดสุรินทร์ จำนวน 60 คน โดยใช้วิธีสุ่มตัวอย่างจำเพาะเจาะจง แบ่งเป็นกลุ่มทดลอง 2 กลุ่มๆ ละ 30 คน โดยกลุ่มทดลองที่ 1 ได้รับการสอนโดยการอภิปรายกลุ่ม กลุ่มทดลองที่ 2 ได้รับการสอนโดยการฝึกอ่านแบบ SQ3R โดยใช้แบบสอบความสามารถในการอ่านภาษาไทยที่ผู้วิจัยสร้างขึ้น และแบบสอบการคิดวิจารณญาณของประเทืองทิพย์ นวพรไพศาล นำคะแนนที่ได้จากการทดสอบหลังการทดลองมาทดสอบอัตราส่วนวิกฤต (t-test) ผลการวิจัยพบว่า 1. ความสามารถในการอ่านภาษาไทยระหว่างกลุ่มอภิปราย และกลุ่มใช้การฝึกอ่านแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 โดยกลุ่มที่ได้รับการสอนโดยใช้การฝึกอ่านมีคะแนนความสามารถในการอ่านสูงกว่ากลุ่มที่ได้รับการสอนโดยใช้กลุ่มอภิปราย 2. ความสามารถในการคิดวิจารณญาณระหว่างกลุ่มอภิปราย และกลุ่มใช้การฝึกอ่าน ไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05