ปริจเฉทสารคดีท่องเที่ยวในอนุสาร อ.ส.ท.

Abstract

การศึกษาเรื่องปริจเฉทสารคดีท่องเที่ยวในอนุสาร อ.ส.ท. นี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาสารคดีท่องเที่ยวซึ่ง กล่าวได้ว่าเป็นปริจเฉทเรื่องเล่าประเภทหนึ่ง ตามแนวคิดของ ลองเอเคอร์ คือ มีการเล่าเรื่องไปตามลำดับเวลา และมีการอ้างถึงตัวผู้กระทำ ซึ่งในที่นี้หมายถึงตัวผู้เขียน การศึกษาครั้งนี้ มุ่งที่จะศึกษาสารคดีท่องเที่ยวใน 2 ประเด็น คือ 1) องค์ประกอบและกลวิธีการเล่าเรื่องในสารคดีท่องเที่ยว และ 2) การเชื่อมโยงความในปริจเฉทสาร คดีท่องเที่ยว ผลการศึกษาสรุปได้ดังนี้ สารคดีท่องเที่ยวในอนุสาร อ.ส.ท. แสดงความสัมพันธ์กัน ด้วยองค์ประกอบ 4 องค์ประกอบ คือ บทนำ เนื้อเรื่อง บทสรุป และบทส่งท้าย สามารถแยกแต่ละองค์ประกอบออกจากกันได้โดยตัดสินการแสดงลำดับเวลาและ รูปภาษาที่ใช้ มีกลวิธีการเล่าเรื่องด้วยการใช้คำบอกเวลาเป็นแกนในการดำเนินเรื่องตั้งแต่ต้นจนจบ โดยมีผู้เขียนเป็นผู้ เล่าเรื่องราวการท่องเที่ยว ผ่านมุมมองของตนเอง สังเกตได้จากการใช้คำสรรพนามแทนตนเอง ซึ่งปรากฏใช้ตลอดทั้งเรื่อง การศึกษาลักษณะการเชื่อมโยงความ 3 ประเภทได้แก่การเชื่อมโยงความด้วยการอ้างถึง การเชื่อมโยง ความด้วยการใช้คำเชื่อม และการเชื่อมโยงความด้วยการคำศัพท์ จากการศึกษาพบการเชื่อมโยงความด้วยการอ้าง ถึง 2 ลักษณะได้แก่ การอ้างถึงด้วยการใช้คำสรรพนาม และการอ้างถึงด้วยการชี้เฉพาะ การเชื่อมโยงความด้วย การใช้คำเชื่อม พบการใช้คำเชื่อม 8 ประเภท ได้แก่ คำเชื่อมแสดงลำดับเวลา คำเชื่อมแสดงความสัมพันธ์แบบเพิ่มข้อมูล คำเชื่อมแสดงความสัมพันธ์แบบขัดแย้ง คำเชื่อมแสดงความสัมพันธ์แบบเป็นเหตุ คำเชื่อมแสดงความสัมพันธ์แบบเป็นผล คำเชื่อมแสดงความมุ่งหมาย คำเชื่อมแสดงความสัมพันธ์แบบต่างตอนกัน และคำเชื่อมแสดง ความสัมพันธ์แบบเงื่อนไข การเชื่อมโยงความด้วยการใช้คำศัพท์ พบการเชื่อมโยงความด้วยคำศัพท์ ๖ ประเภท ได้แก่ การใช้คำสัมพันธ์กัน การกล่าวซ้ำหรือซ้ำคำเดิม การใช้คำจ่ากลุ่ม - คำลูกกลุ่ม การใช้คำตรงกันข้าม การใช้คำพ้องความหมาย และการใช้คำที่เป็นส่วนประกอบของหน่วยใหญ่