ลักษณะของคำไวยากรณ์ในภาษาไทย

Abstract

วิทยานิพนธ์เรื่องนี้ ผู้วิจัยมีจุดมุ่งหมายที่จะศึกษาลักษณะของคำไวยากรณ์ในภาษาไทย คือศึกษาหน้าที่ในภาษาไทยและความหมายทางโครงสร้างแบบต่าง ๆ ที่คำประเภทนี้แสดง โดยเน้นให้เห็นลักษณะที่แตกต่างจากคำอีกประเภทหนึ่ง คือคำหลัก ข้อมูลที่นำมาศึกษานั้นเก็บรวบรวมจากภาษาที่ใช้ในชีวิตประจำวัน ผลของการวิจัยทำให้ทราบว่า คำไวยากรณ์จำนวน 876 คำ แบ่งเป็น 23 ชนิดมีลักษณะดังนี้คือ ประการแรก เป็นคำที่ไม่สามารถปรากฏ และทำหน้าที่ตามลำพังเป็นส่วนประกอบของประโยคในภาษาไทยได้ จะต้องทำหน้าที่นี้ร่วมกับคำชนิดอื่นซึ้งจะต้องมีคำหลักอยู่ด้วยเสมอ มีคำไวยากรณ์บางคำที่สามารถปรากฏและทำหน้าที่เป็นส่วนประกอบของประโยคได้ แต่จะปรากฏเฉพาะในประโยคไม่เริ่มเท่านั้น ประการที่สอง เป็นคำที่แสดงความหมายทางโครงสร้างได้ 3 ประเภท คือ ความหมายทางโครงสร้างแบบขยายความหมายทางโครงสร้างแบบเชื่อม และความหมายทางโครงสร้างแบบบอกความหมายรวม ๆ ของทั้งประโยคเป็นแบบมาลาต่าง ๆ การวิจัยได้เสนอเป็น 6 บท คือ บทที่ 1 เป็นบทนำ กล่าวถึงความเป็นมาของปัญหา ขอบเขต และความมุ่งหมายของการวิจัย บทที่ 2 กล่าวถึงศัพท์เฉพาะที่ใช้ในวิทยานิพนธ์เรื่องนี้ บทที่ 3 กล่าวถึงคำจำกัดความของความหมายประจำคำ และความหมายทางโครงสร้างของคำในภาษาไทย บทที่ 4 กล่าวถึงลักษณะของคำไวยากรณ์ในภาษาไทย บทที่ 5 กล่าวถึงวิธีการแสดงความหมายทางโครงสร้างแบบต่าง ๆของคำไวยากรณ์ บทที่ 6 เป็นการสรุปผลของการวิจัยและข้อเสนอแนะซึ่งกล่าวถึงสรุปผลการวิจัย และเสนอแนะให้ผู้ที่สนใจภาษาไทย ศึกษาละเอียดลงไปว่ารายคำของไวยากรณ์แต่ละชนิดใน 23 ชนิดที่ปรากฏกับคำนาม จะใช้ได้กับคำนามประเภทใดบ้าง และในภาคผนวก ผู้วิจัยได้อธิบายความหมายประจำคำ และความหมายทางโครงสร้างของคำไวยากรณ์แต่ละคำไว้ด้วย