การสำรวจสถานภาพการทำงานของบัณฑิตคณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยรามคำแหง

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ที่จะสำรวจสถานภาพการทำงานของบัณฑิตคณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยรามคำแหง โดยแบ่งบัณฑิตออกเป็น 2 กลุ่ม คือ บัณฑิตที่ทำงานขณะศึกษาในมหาวิทยาลัยรามคำแหงกับบัณฑิตที่ไม่ได้ทำงานขณะศึกษาในมหาวิทยาลัยรามคำแหง และศึกษาถึงความสัมพันธ์ระหว่าง เพศ คะแนนเฉลี่ยสะสมเมื่อสำเร็จการศึกษา และปริญญาสาขาวิชาที่จบกับสถานภาพการทำงานของบัณฑิตที่ไม่ได้ทำงานขณะศึกษาในมหาวิทยาลัยรามคำแหง สถานภาพการทำงานที่ศึกษาได้แก่ อาชีพ ภูมิภาคที่ปฏิบัติงาน หน่วยงานลักษณะงาน รายได้ การติดตามความก้าวหน้าทางวิชาการ และลักษณะการใช้ความรู้สำหรับบัณฑิตที่ไม่ได้ทำงานขณะศึกษาในมหาวิทยาลัยรามคำแหง นอกจากสถานภาพการทำงานที่ได้กล่าวแล้ว ยังได้ศึกษาถึงลักษณะการได้งานและระยะเวลาที่ใช้ในการหางานครั้งแรกด้วย กลุ่มตัวอย่างจำนวน 940 คน ได้มาโดยการสุ่มอย่างมีระบบโดยแบ่งชั้นตามสัดส่วนจากบัณฑิตคณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยรามคำแหง ที่สำเร็จการศึกษาในปีการศึกษา 2517 ถึง 2520 ซึ่งมีบัณฑิตทั้งสิ้น 2,033 คน เครื่องมือที่ใช้ได้แก่แบบสอบถามที่ผู้วิจัยสร้างขึ้นเองและส่งให้กลุ่มตัวอย่างตอบ ซึ่งได้ข้อมูลคืนมาทั้งสิ้น 579 ชุด คิดเป็นร้อยละ 61.60 จากข้อมูลที่รวบรวมได้นำมาวิเคราะห์โดยการแจกแจงร้อยละจำแนกตามสถานภาพการทำงานทีละลักษณะและศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างสถานภาพการทำงานของบัณฑิตที่ไม่ได้ทำงานขณะศึกษาในมหาวิทยาลัยรามคำแหง กับลักษณะต่าง ๆ ดังกล่าวด้วยสถิติไคสแควร์ ถ้าพบว่ามีนัยสำคัญก็จะหาค่าสัมประสิทธิ์การณ์จรต่อไป ได้ข้อค้นพบดังนี้ กลุ่มตัวอย่างบัณฑิตทั้งสองกลุ่ม คือ กลุ่มที่ทำงานขณะศึกษาในมหาวิทยาลัยรามคำแหง และกลุ่มที่ไม่ได้ทำงานขณะศึกษาในมหาวิทยาลัยรามคำแหง ส่วนใหญ่ประกอบอาชีพ ครู อาจารย์ ทำงาน ในกรุงเทพมหานคร โดยทำงานในสถาบันการศึกษาระดับต่ำกว่าอุดมศึกษา งานที่ทำเกี่ยวกับการศึกษาเป็นส่วนใหญ่ โดยเฉพาะงานสอนหนังสือ ส่วนใหญ่เมื่อสำเร็จการศึกษาแล้ว มักไม่ได้ศึกษาต่อในระดับที่สูงขึ้น ในเรื่องรายได้นั้นบัณฑิตที่ทำงานขณะศึกษาในมหาวิทยาลัยรามคำแหง ส่วนใหญ่มีรายได้เฉลี่ยต่อเดือนอยู่ระหว่าง 4,000 ถึง 4,999 บาท ส่วนบัณฑิตที่ไม่ได้ทำงานขณะศึกษาในมหาวิทยาลัยรามคำแหง มีรายได้เฉลี่ยต่อเดือนอยู่ระหว่าง 2,000 ถึง 2,999 บาท มากที่สุด บัณฑิตทั้งสองกลุ่ม ส่วนใหญ่ได้ใช้ความรู้ที่เรียนมาเป็นส่วนประกอบในการปฏิบัติงาน และสำหรับบัณฑิตที่ไม่ได้ทำงานขณะศึกษาในมหาวิยาลัยรามคำแหง เกือบทั้งหมดนั้น ได้งานที่ไม่ต่ำกว่าระดับความรู้ขั้นปริญญาตรี และใช้เวลาในการหางานไม่เกิน 3 เดือน เป็นส่วนมาก นอกจากนี้ ในส่วนของกลุ่มตัวอย่างบัณฑิตที่ไม่ได้ทำงานขณะศึกษาในมหาวิทยาลัยรามคำแหง ยังพบว่า ลักษณะต่าง ๆ มีความสัมพันธ์กันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (P < .05) ดังนี้ 1. เพศ มีความสัมพันธ์กับรายได้ 2. คะแนนเฉลี่ยสะสมเมื่อสำเร็จการศึกษา มีความสัมพันธ์กับลักษณะการติดตามความก้าวหน้าทางวิชาการ และลักษณะการใช้ความรู้ 3. ปริญญาสาขาวิชาที่จบ มีความสัมพันธ์กับอาชีพ หน่วยงาน ลักษณะงานภูมิภาคที่ปฏิบัติงาน และลักษณะการใช้ความรู้