กษัตริย์ในวรรณคดีไทย

Abstract

วิทยานิพนธ์ฉบับนี้ เป็นการศึกษาค้นคว้าลักษณะของกษัตริย์ตามที่ปรากฏในวรรณคดีไทย 5 เรื่อง และบทละครนอกอีก 5 เรื่องซึ่งเป็นวรรณคดีเฉพาะสมัยและประเภทดังต่อไปนี้คือ 1. เป็นวรรณคดีสมัยอยุธยา จนถึงสมัยรัตนโกสินทร์ตอนต้น 2.เป็นวรรณคดีบริสุทธิ์ ซึ่งหมายถึงวรรณคดีที่ให้ความบันเทิง ผู้แต่งมิได้มุ่งหมายจะใช้เป็นเครื่องมือสั่งสอนอบรมสังคม 3. เป็นวรรณคดีพื้นเมืองของไทย มิใช่เรื่องที่แปลจากวรรณคดีต่างประเทศ หรือเป็นวรรณคดีที่ได้เค้าโครงเรื่องจากต่างประเทศแต่ได้รับการปรับปรุงจนดูเป็นเรื่องของไทย ผู้เขียนได้ศึกษาพิจารณาลักษณะกษัตริย์ตามอุดมคติของนักปราชญ์โบราณก่อน ต่อมาผู้เขียนแบ่งกษัตริย์ในวรรณคดีทั่วๆไปออกเป็นหมู่ ตามลำดับความสำคัญในเรื่องและศึกษาลักษณะกษัตริย์ในหมู่นั้นๆ พิจารณาลักษณะที่เหมือนกันและลักษณะเฉพาะ ต่อมาศึกษาลักษณะกษัตริย์ในวรรณคดีประเภทละครนอก ซึ่งเป็นวรรณคดีที่กำหนดให้ตัวละครมีบทตลกเป็นส่วนใหญ่ ในการศึกษา ผู้เขียนก็ได้พิจารณาลักษณะที่เหมือนกัน และลักษณะเฉพาะเช่นเดียวกัน ต่อจากนั้นจึงสรุปความคิดเห็นที่ได้จากการศึกษาลักษณะของกษัตริย์ในวรรณคดีไทย ปรากฏว่าลักษณะของกษัตริย์ขึ้นอยู่กับจุดมุ่งหมายของกวีในการแต่งวรรณคดีเรื่องนั้นๆ และบางครั้งก็ขึ้นอยู่กับประเภทของวรรณคดีด้วยต่อจากนั้น มีข้อเสนอแนะเป็นอันดับสุดท้าย