ผลของการแนะแนวอาชีพแบบกลุ่มย่อยต่อวุฒิภาวะทางอาชีพ ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่สาม

Abstract

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลของการแนะแนวอาชีพแบบกลุ่มย่อยต่อวุฒิภาวะทางอาชีพของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 โดยมีสมมติฐานว่านักเรียนที่ได้รับการแนะแนวอาชีพ ด้วยกระบวนการแนะแนวอาชีพแบบกลุ่มย่อยจะมีคะแนนวุฒิภาวะทางอาชีพสูงกว่านักเรียนที่ได้รับการแนะแนวอาชีพในชั้นเรียน กลุ่มตัวอย่างเป็นนักเรียนที่กำลังศึกษาอยู่ในชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 โรงเรียนสตรีวัดอัปสรสวรรค์ โดยการสุ่มตัวอย่างแบบสองชั้น 2 ห้องเรียน ห้องเรียนละ 12 คน รวม 24 คน แล้วสุ่มตัวอย่างง่ายขากนักเรียน 2 ห้องเรียน แบ่งเป็นกลุ่มทดลอง และกลุ่มควบคุมกลุ่มละ 12 คน กลุ่มทดลองได้เข้าร่วมกระบวนการแนะแนวอาชีพแบบกลุ่มย่อยทุกสัปดาห์ๆละ 50 นาที รวม 15 สัปดาห์ โดยมีผู้วิจัยเป็นผู้นำกลุ่ม ส่วนกลุ่มควบคุมเรียนกิจกรรมแนะแนวอาชีพในชั้นเรียนตามปกติ สัปดาห์ละ 50 นาที รวม 15 สัปดาห์เช่นเดียวกัน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยคือ แบบวัดวุฒิภาวะทางอาชีพ มาตรวัดทัศนคติของ จอห์น โอ ไครส์ท ซึ่งแปลและเรียบเรียงโดย ดร.พรรณราย ทรัพยะประภา การวิจัยนี้ใช้รูปแบบการทดลองสองกลุ่ม ทดสอบก่อนการทดลองและทดสอบหลังการทดลอง โดยการวิเคราะห์ข้อมูลผู้วิจัยทดสอบความแตกต่างของคะแนนรวมในครั้งทดสอบก่อนการทดลอง (Pretest) และคะแนนรวมในครั้งทดสอบหลังการทดลอง (Posttest) ของกลุ่มทดลองและกลุ่มควบคุมโดยใช้ค่าที (t-test) ผลการวิจัยปรากฏว่า การเข้าร่วมกระบวนการแนะแนวอาชีพแบบกลุ่มย่อยมีผลต่อการเพิ่มวุฒิภาวะทางอาชีพของนักเรียนมากกว่าการแนะแนวอาชีพในชั้นเรียนอย่างมีนัยสำคัญที่ระดับ .01