การศึกษาปัจจัยที่กำหนดพฤติกรรมการใช้จ่ายและระยะเวลาพำนัก ของนักท่องเที่ยวชาวต่างประเทศ

Abstract

อุตสาหกรรมการท่องเที่ยวมีบทบาทสำคัญต่อการพัฒนาเศรษฐกิจของประเทศไทย รายได้จากอุตสาหกรรมท่องเที่ยวนำเงินตราต่างประเทศเข้าประเทศได้สูงเป็นอันดับหนึ่งในภาคบริการ ตั้งแต่ พ.ศ. 2525 เป็นต้นมาจนถึงปัจจุบัน เนื่องจากรายได้จากการท่องเที่ยวระหว่างประเทศเกิดขึ้นจาก ผลคูณของค่าใช้จ่าย เฉลี่ยต่อคนต่อวัน กับระยะเวลาพำนักเฉลี่ยคูณกับจำนวนนักท่องเที่ยวระหว่างประเทศที่เข้ามาท่องเที่ยวทั้งหมด ดังนั้น หากมีตัวแปรใดตัวแปรหนึ่ง โดยเฉพาะอย่างยิ่งการเปลี่ยนแปลงของค่าใช้จ่ายเฉลี่ย และระยะเวลาพาพักเฉลี่ย อาจจะมีผลต่อการเพิ่มขึ้นหรือลดลงของรายได้จากอุตสาหกรรมการท่องเที่ยวไม่มากก็น้อย การศึกษานี้ต้องการหาปัจจัยที่มีผลกำหนดค่าใช้จ่ายและระยะเวลาพำนักเฉลี่ยของนักท่องเที่ยวชาวต่างประเทศ เพื่อเป็นแนวทางในการพิจารณาสาเหตุของการเปลี่ยนแปลงของวันพำนักเฉลี่ย และค่าใช้จ่าย เฉลี่ย เพื่อที่จะทำการศึกษาถึงปัจจัยที่กำหนดพฤติกรรมการใช้จ่าย และระยะเวลาพำนักของนักท่องเที่ยวชาวต่างประ เทศ การศึกษาได้ทำการทดสอบสมมติฐานว่า รายได้ของนักท่องเที่ยวชาวต่างประ เทศ เพศ อายุ สัญชาติ จุดประสงค์ที่มา อาชีพ และต้นทุนต่อหน่วยในหมวดสำคัญๆ ทั้ง 5 หมวด มีความสัมพันธ์ อย่างมีนัยสำคัญหรือไม่เพียงใด และข้อมูลที่ใช้ได้จากการสุ่มข้อมูลจากฐานข้อมูลของการท่อง เที่ยวแห่งประเทศไทย เป็นจำนวน 400 ตัวอย่าง การวิเคราะห์ด้วยขบวนการถดถอยพหุ ได้ผลสรุปดังนี้ผลการวิ เคราะห์ปัจจัยที่กำหนดค่าใช้จ่ายและระยะเวลาพำนักของนักท่องเที่ยวชาวต่างประ เทศ พบว่าปัจจัยที่มีอิทธิพลในการกำหนดค่าใช้จ่ายเฉลี่ยของนักท่อง เที่ยวได้แก่ รายได้ของนักท่อง เที่ยวในกลุ่มที่ 3 คือ นักท่องเที่ยวที่มีรายได้มากกว่า US$ 10,000 ต่อปี สัญชาติของนักท่อง เที่ยวในกลุ่มที่ 2 คือนักท่องเที่ยวจากอเมริกาเหนือ และวัตอุประสงค์ที่มาซึ่งปัจจัย เหล่านี้มีผลต่อค่าใช้จ่าย เฉลี่ยในทางบวก หมายความว่า ถ้าปัจจัย เหล่านี้เพิ่มขึ้นจะมีผลให้ค่าใช้จ่ายเฉลี่ยของนักท่อง เที่ยวเพิ่มขึ้นด้วย ปัจจัยที่มีอิทธิพลในการกำหนดระยะเวลาพำนักเฉลี่ยของนักท่องเที่ยวชาวต่างประ เทศได้แก่ สัญชาติของนักท่องเที่ยวในกลุ่มที่ 3 คือ นักท่องเที่ยวจากเอเชียและแปซิฟิก จากการศึกษาพบว่า อาชีพของนักท่องเที่ยว มี 2 กลุ่มด้วยกันมีอิทธิพลในการกำหนดระยะเวลาพำนักเฉลี่ยของนักท่องเที่ยว ได้แก่ นักท่องเที่ยวที่มีอาชีพเป็นพนักงานเอกชนและแม่บ้าน ในส่วนปัจจัยเรื่องวัตถุประสงค์ที่มาและต้นทุนต่อหน่วยในหมวดสำคัญๆ 2 หมวดด้วยกัน ต้นทุนต่อหน่วยในหมวดค่าที่พักและต้นทุนต่อหน่วยในหมวดค่าซื้อสินค้าที่ระลึก โดยที่ปัจจัยเหล่านี้มีผลต่อระยะเวลาพำนักเฉลี่ยของนักท่อง เที่ยว หมายความว่าถ้าปัจจัยเหล่านี้เปลี่ยนแปลงไปจะมีผลทำให้ระยะเวลาพำนักเฉลี่ยของนักท่องเที่ยวเปลี่ยนแปลงไปด้วย ซึ่งเมื่อได้ผลดังกล่าวแล้ว เราก็สามารถนำผลของปัจจัยที่มีอิทธิพลในการกำหนดค่าใช้จ่าย และระยะเวลาพำนักเฉลี่ยของนักท่องเที่ยวชาวต่างประเทศไปเป็นแนวทางในการส่งเสริมการท่องเที่ยวได้ต่อไป