ปัญหาการรวมเกาหลี (พ.ศ. 2530-2533)

Abstract

วิทยานิพนธ์ฉบับนี้มีวัตถุประสงค์ที่จะศึกษาปัญหาการรวมประเทศเกาหลี ในช่วงพ.ศ. 2530- 2533 ซึ่งเป็นยุคแห่งการสิ้นสุดของสงครามเย็น อันเป็นระยะเวลาที่สภาพแวดล้อมโลก มีการปรับตัวไปในทางที่ดีขึ้น จนนำพาให้รัฐที่เคยถูกแบ่งแยกออกจากกันในสมัยสงครามเย็น ดังเช่น เยอรมนี และเยเมน สามารถรวมประเทศได้ แต่ด้วยเหตุใด คาบสมุทร เกาหลีจึงยังไม่สามารถรวมตัวได้ การศึกษาในที่นี้ จึงมุ่งเน้นไปยังการวิ เคราะห์วิวัฒนาการแห่งโครงสร้างภายในของ เกาหลีเหนือ และเกาหลีใต้ และนโยบายว่าด้วยการรวมประเทศที่ทั้งสองฝ่ายมีให้แก่กัน ในช่วง เวลาที่กำหนดเป็นขอบเขตในการศึกษาเพี่อวิเคราะห์หาความเกี่ยวพันของโครงสร้างแห่งรัฐเกาหลีเหนือและ เกาหลีใต้ ในฐานะที่เป็นปัจจัยก่อให้เกิดนโยบายว่าด้วยการรวมประเทศที่ออกมาในลักษณะขัดแย้งกัน ผลของการศึกษา พบว่าการกำหนดนโยบายรวมประเทศของเกาหลีเหนือและเกาหลีใต้ มีส่วนสัมพันธ์อย่างเด่นชัดกับความได้เปรียบเสียเปรียบของโครงสร้างภายในของตน กล่าวคือ เกาหลีเหนือซึ่ง มีความได้เปรียบในเสถียรภาพทางการเมือง กลไกการบังคับบัญชาทางทหาร และเอกภาพในสังคม พยายามกำหนดนโยบายรวมประเทศที่เน้นไปยังการรวมตัวจากการจัดการในประเด็นทางการเมือง การทหาร และ พยายามใช้เอกภาพในสังคมในกระบวนการเจรจาต่อรอง ก่อนที่จะพิจารณาเกี่ยวกับความร่วมมือทางเศรษฐกิจ และการให้เสรีภาพในสังคม ในทางตรงกันข้าม เกาหลีใต้ซึ่งมีความได้เปรียบในความมั่งคั่งทางเศรษฐกิจ และมีสังคมที่เบิกกว้างกว่า ก็พยายามกำหนดนโยบายรวมประ เทศที่เริ่มจากการพัฒนาความร่วมมือทางเศรษฐกิจ และพยายามส่งเสริมให้มีการพัฒนาเสรีภาพในสังคมก่อนที่จะมีการรวมตัวทางการเมือง