ความสัมพันธ์ระหว่างคุณสมบัติน้ำเสียอุตสาหกรรมกับระบบการผลิตก๊าซชีวภาพ

Abstract

วัตถุประสงค์ของงานวิจัยเพื่อศึกษาศักยภาพในการผลิตก๊าซชีวภาพจากน้ำเสียอุตสาหกรรมแปรรูปผลผลิตทางการเกษตรที่มีปริมาณสารอินทรีย์และของแข็งในน้ำเสียค่อนข้างสูงจำนวน 5 ประเภทได้แก่ อุตสาหกรรมแป้งมันสำปะหลัง อุตสาหกรรมอาหารสำเร็จรูป อุตสาหกรรมน้ำมันปาล์ม อุตสาหกรรมสุรา และอุตสาหกรรมกระดาษ รวมถึงคัดเลือกระบบที่มีความเหมาะสมในการบำบัดน้ำเสียแต่ละประเภทอุตสาหกรรม ซึ่งงานวิจัยแบ่งออกเป็น 2 ส่วนคือ ส่วนแรกทำการเก็บตัวอย่างน้ำเสียจากโรงงานตัวอย่างจำนวน 55 โรงงานมาวิเคราะห์ลักษณะน้ำเสีย ในส่วนที่สองทำการรวบรวมข้อมูลเอกสารงานวิจัยทั้งในและต่างประเทศ เพื่อกำหนดเกณฑ์ในการคัดเลือกน้ำเสียที่มีศักยภาพในการผลิตก๊าซชีวภาพ และคัดเลือกระบบผลิตก๊าซชีวภาพที่เหมาะสมกับลักษณะน้ำเสียอุตสาหกรรมด้วยเทคนิคต้นไม้ตัดสินใจ ผลการคัดเลือกระบบบำบัดด้วยวิธีต้นไม้ตัดสินใจพบว่า ระบบชั้นสลัดจ์และระบบมีตัวกลางยึดเกาะเป็นระบบที่มีความเหมาะสมในการบำบัดน้ำเสียอุตสาหกรรมแป้งมันสำปะหลัง กระดาษ และอาหารสำเร็จรูปยกเว้นโรงงานผลิตแป้งมันสำปะหลังจำนวน 3 โรงงานที่มีปริมาณของแข็งแขวนลอยสูง ระบบเติบโตแขวนลอยในน้ำสามารถรับปริมาณของแข็งแขวนลอยได้มากกว่า สำหรับอุตสาหกรรมน้ำมันปาล์มระบบบำบัดที่มีความเหมาะสมมากที่สุดคือ ระบบเติบโตแขวนลอยในน้ำ ส่วนอุตสาหกรรมสุราสามารถบำบัดน้ำเสียด้วยระบบเติบโตแขวนลอยในน้ำและระบบชั้นสลัดจ์ ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับปริมาณของแข็งแขวนลอยและความเข้มข้นของน้ำเสียจากกระบวนการกลั่นสุรา จากผลการวิจัยสามารถสรุปได้ว่า น้ำเสียอุตสาหกรรมทั้ง 5 ประเภทมีศักยภาพในการผลิตก๊าซชีวภาพสูง และเทคโนโลยีบำบัดน้ำเสียแบบไม่ใช้ออกซิเจนเป็นทางเลือกที่เหมาะสมในการบำบัดน้ำเสียจากอุตสาหกรรมแปรรูปผลผลิตทางการเกษตร