การปฏิบัติงานบริการชุมชนของอาจารย์ในสถาบันอุดมศึกษาภาคตะวันออก

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาการปฏิบัติงานบริการชุมชน เหตุผล และปัญหาในการปฏิบัติงานบริการชุมชนของอาจารย์ในสถาบันอุดมศึกษาภาคตะวันออก กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัย คือ อาจารย์วิทยาลัยครูฉะเชิงเทรา อาจารย์วิทยาลัยรำไพพรรณี จันทบุรี อาจารย์วิทยาลัยเทคโนโลยีและอาชีวศึกษา บางพระ ชลบุรี อาจารย์มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ บางแสน ชลบุรี จำนวน 247 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยเป็นแบบสอบถามที่ผู้วิจัยสร้างขึ้นเอง ประกอบด้วย คำถามเกี่ยวกับงานบริการชุมชน จำนวน 6 ตอน การวิเคราะห์ข้อมูล ใช้วิธีหาค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าเบี่ยง เบนมาตรฐานและการวิเคราะห์ความแปรปรวน (One-way Analysis of Variance) ผลการวิจัยพบว่า 1. จากการศึกษารูปแบบการปฏิบัติงานบริการชุมชน 11 แบบ พบว่า อาจารย์ในสถาบันอุดมศึกษาภาคตะวันออกจัดแสดงนิทรรศการทางวิชาการเป็นอันดับแรก อันดับที่สอง สอนและอบรมทางวิชาการแก่ข้าราชการและประชาชนทั่วไป อันดับสามช่วยเหลืองานของสมาคมต่าง ๆ 2. เหตุผลในการปฏิบัติงานบริการชุมชน พบว่า อาจารย์ปฏิบัติงานบริการชุมชนเพื่อสร้างความ เข้าใจอันดีระหว่างสถาบันกับประชาชนเป็นอันดับแรก อันดับที่สองสำนึกว่าเป็นหน้าที่ที่จะต้องปฏิบัติหรือรับผิดชอบ อันดับที่สาม เพื่อเพิ่มพูนความรู้และประสบการณ์ให้แก่ตนเอง 3. เนื้อหาความรู้ในงานบริการชุมชน พบว่า อาจารย์ให้ความรู้ด้านการศึกษาและวัฒนธรรมเป็นอันดับแรก อันดับที่สอง ด้านการเมือง อันดับที่สาม ด้านอนามัยและสิ่งแวดล้อม 4. ความคิดเห็นด้านงานบริการชุมชน พบว่า อาจารย์มีความเห็นว่าควรให้นิสิตมีส่วนร่วมในงานบริการชุมชนอย่างถูกต้องเหมาะสมเป็นอันดับแรก อันดับที่สอง สถาบันอุดมศึกษาในภาคตะวันออกควรให้บริการความรู้แก่ประชาชนในบริเวณใกล้เคียง อันดับที่สาม ควรเชิญประชาชนที่มีความรู้ความสามารถด้านใดด้านหนึ่งบรรยายให้อาจารย์หรือนิสิตฟัง 5. ปัญหาในการปฏิบัติงานบริการชุมชนพบว่า อาจารย์ในสถาบันอุดมศึกษา ภาคตะวันออกประสบปัญหาด้านการบริหาร ด้านบุคลากร ด้านงบประมาณ และปัญหาทั่วไปไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ 6. ความคิดเห็นด้านงานบริการชุมชน พบว่า อาจารย์ในสถาบันอุดมศึกษา ภาคตะวันออกมีความคิดเห็นด้านงานบริการชุมชนไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ