การหาปริมาณสเปอร์มิดีนในพลาสมาของสตรีตั้งครรภ์ปกติและโรคครรภ์ไข่ปลาอุกโดยวิธีเรดิโออิมมูโนแอสเสย์

Abstract

การศึกษาเกี่ยวกับโพลิเอมีนในทางการแพทย์ จำเป็นต้องมีวิธีวัดปริมาณโพลีเอมีนที่มีความไวและความถูกต้องสูง จึงได้มีการพัฒนาวิธีเรดิโออิมมูโนแอสเสย์ขึ้นมาสำหรับวัดปริมาณสเปอร์มิดีนในพลาสมา แอนติสเปอร์มิดีนที่สร้างได้มีค่า Ka เท่ากับ 1.43x107 ลิตรต่อโมล และมีความจำเพาะพอสมควร ปฏิกิริยาข้ามชนิดกับพูเทรสซีนสูงที่สุดซึ่งมีร้อยละของปฏิกิริยาข้ามชนิด เป็น 17.7 รองลงมาคือสเปอร์มิดีนและคาดาเวอรีนซึ่งร้อยละของปฏิกิริยาข้ามชนิด เป็น 8.12 และ 2.05 ตามลำดับ วิธีเรดิโออิมูโนแอสเสย์ที่พัฒนานาได้นี้มีความไว 17.9 พิโคโคโมลต่อมิลลิลิตรของพลาสมา มีความถูกต้องและความแม่นยำพอใช้ วิธีนี้สามารถวัดปริมาณสเปอร์มิดีนในพลาสมาโดยใช้พลาสมาเพียง 100 ไมโครลิตรและสามารถวัดได้วันละไม่ต่ำกว่า 100 ตัวอย่าง ค่าเฉลี่ยของปริมาณเสเปอร์มิดีนในพลาสมาของสตรีตั้งครรภ์ปกติที่มีอายุครรภ์ 5 ถึง36 สัปดาห์ ซึ่งวัดโดยวิธีที่พัฒนาได้มีปริมาณไม่แตกต่างจากของสตรีปกติ อย่างไรก็ตามสตรีตั้งครรภ์ปกติที่มีอายุครรภ์ 5 ถึง 12 สัปดาห์มีปริมาณสเปอร์มิดีนสูงกว่าสตรีตั้งครรภ์ปกติที่มีอายุครรภ์ 13 ถึง 24 และ 25 ถึง 36 สัปดาห์ และสูงกว่าสตรีปกติด้วย ซึ่งอาจเนื่องมาจากมีอัตราการเจริญของตัวอ่อนในระยะแรกของการตั้งครรภ์สูงกว่าระยะหลังของการตั้งครรภ์ สตรีโรคครรภ์ใข่ปลาอุกที่มีอายุครรภ์น้อยกว่า 13 สัปดาห์จะปริมาณสเปอร์มิดีนในพลาสมาใกล้เคียงกับสตรีตั้งครรภ์ปกติที่มีอายุครรภ์เท่ากัน แต่สตรีโรคครรภ์ไข่ปลาอุกที่มีอายุครรภ์มากกว่า 13 สัปดาห์ส่วนใหญ่จะมีปริมาณสเปอร์มิดีนในพลาสมาสูงกว่าสตรีปกติที่มีอายุครรภ์เท่ากัน อาจเนื่องมาจากในระยะหลังของการตั้งครรภ์ไข่ปลาอุกมีจำนวนเซลล์โทรโฟบลาสเพิ่มขึ้นและมีอัตราการเจริญของเซลล์สูงกว่าระยะแรกของการตั้งครรภ์ หลังการทำแท้งเอาก้อนโมลออก 1 ถึง 10 วันปริมาณสเปอร์มิดีนในพลาสมาเปลี่ยนแปลงเพียงเล็กน้อย คล้ายกับในสตรีปกติความสัมพันธ์ระหว่างปริมาณสเปอร์มิดีนในพลาสมากับการเกิดโรคครรภ์ไข่ปลาอุกหรือการเปลี่ยนแปลงของโรคครรภ์ไข่ปลาอุกหรือการเปลี่ยนแปลงของโรคครรภ์ไข่ปลาอุกไปเป็นอินเวซีฟโมลและโคริโอคาร์ซิโนมา จำเป็นต้องมีการศึกษาต่อไปอีก