สรีรวิทยาการสืบพันธุ์และพัฒนาการขั้นต้นของปลากระบอกหัวกลม Valamugil cunnesius, Valenciennes

Abstract

ศึกษาลักษณะทางสรีรวิทยาการสืบพันธุ์เบื้องต้นของปลากระบอกหัวกลม Valamugil cunnesius, Valenciennes พบว่าอัตราส่วนเพศผู้ต่อเพศเมียในธรรมชาติเท่ากับ 1.5 ต่อ 1, ความสัมพันธ์ระหว่างความยาวและน้ำหนักปลาเขียนอยู่ในรูปสมการ WF = 0.00024 LF 2.5673สำหรับปลาเพศเมียโดยที่ W M= 0.00011 LM 2.7062 สำหรับปลาเพศผู้โดยที่ WF และ WM คือน้ำหนักปลา (กรัม) และ LF และ LM คือความยาวมาตรฐาน (มิลลิเมตร) ปลาเพศเมียเริ่มพัฒนารังไข่เมื่อมีขนาดความยาวตั้งแต่ 11.0 เซนติเมตรขึ้นไป และพร้อมสืบพันธุ์วางไข่เมื่อมีขนาด 12.0 เซนติเมตรขึ้นไป โดยปลาที่มีขนาดความยาวเฉลี่ย 13.76 เซนติเมตร น้ำหนักเฉลี่ย 55.13 จะมีจำนวนไข่เฉลี่ยเท่ากับ 65,748 ฟอง ส่วนปลาเพศผู้จะเริ่มสมบูรณ์เพศเมื่อมีขนาดตั้งแต่ 10.0 เซนติเมตรขึ้นไป ปลากระบอกหัวกลมสามารถวางไข่ได้ทั้งปีแต่จะมีช่วงสูงสุดในเดือนธันวาคมปลาเพศผู้ที่กระตุ้นด้วย 17α-methyltestosterone อัตราความเข้มข้น 0.1 มิลลิกรัมต่อน้ำหนักตัว 100 กรัม ให้ผลดีกว่าต่อมใต้สมองปลากระบอกความเข้มข้น 1 โดส และดีกว่าชุดควบคุมซึ่งฉีดด้วย 0.5% ethylalcohol 0.5 มิลลิลิตร หรือ 0.9% NaCl 0.5 มิลลิลิตร อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p < 0.05) ปลา เพศเมียที่กระตุ้นการตกไข่ด้วยฮอร์โมน HCG 20 IU ต่อน้ำหนักตัว 100 กรัม ให้ผลดีกว่ากระตุ้นด้วยต่อมใต้สมองปลากระบอก 3 โดส, ให้ผลดีกว่าชุดที่กระตุ้นด้วยด้วยฮอร์โมนสังเคราะห์ LHRHa 20 ไมโครกรัมร่วมกับโดมเพอริโดน 5 มิลลลิตร อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p < 0.05) ทดลองเพาะพันธุ์ปลากระบอกหัวกลมโดยใช้ฮอร์โมน 17α-methyltestosterone กระตุ้นเพศผู้ และ HCG กระตุ้นเพศเมีย เปรียบเทียบกับปลาซึ่งสมบูรณ์เพศพบว่าปลาทั้ง 2 กลุ่มสามารถผสมพันธุ์ตามธรรมชาติได้ แต่อัตราการผสมและอัตราการรอดของลูกปลาจากปลาซึ่งสมบูรณ์เพศจากธรรมชาติดีกว่าอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p < 0.05) ไข่ปลาที่ได้รับการผสมแล้วจะฟักเป็นตัวภายในเวลา 26 ชั่วโมง และพัฒนาการ เหมือตัวเต็มวัยรุ่นเมื่อมีอายุ 25 วัน