ความต่อเนื่องของแก่นความในทัศนปริจเฉท

Abstract

การวิจัยครั้งนี้ มีจุดมุ่งหมายเพื่อวิเคราะห์รูปแสดงความต่อเนื่องของแก่นความ ในทัศนปริจเฉกในตำแหน่งแก่นความ และ/หรือ ประธาน และหาค่าความต่อเนื่องของรูปแสดงแก่นความจากค่าเฉลี่ยของค่าย้อนกลับ และค่าเฉลี่ยของค่าสืบเนื่อง ของ กิวอน (1983) เพื่อดูความลดหลั่นของค่าความต่อเนื่อง โดยใช้ข้อมูลจากความเรียงประเภทแสดงความคิดเห็นเรื่อง”ปัญหาการจราจรที่มีผลกระทบต่อนักเรียน” ของนักเรียนอายุ 16-18 ปี วิทยาลัยอาชีวะศึกษาเซนต์จอห์น 10 ความเรียง ซึ่งได้คัดเลือกโดยการสุ่มตัวอย่างจากความเรียงทั้งหมด 50 ความเรียง ผลการศึกษาพบว่ามีรูปแสดงแก่นความในทัศนปริจเฉท 7 ชนิด ได้แก่ สุญรูป สุญรูปที่มีหน่วยขยายสรรพนาม นามวลีที่ไม่มีหน่วยขยาย นามวลีที่มีหน่วยขยาย นามวลีที่มีหน่วยแสดงแก่นความ และ นามวลีที่มีหน่วยขยายและหน่วยแสดงแก่นความ รูปแสดงแก่นความเหล่านี้ มีค่าความต่อเนื่องที่ลดหลั่นกัน กล่าวคือ สุญรูป เป็นรูปแสดงแก่นความที่มีค่าความต่อเนื่องมากที่สุด โดยมีค่าเฉลี่ยของค่าย้อนกลับ 1.27 ค่าเฉลี่ยของค่าสืบเนื่อง 1.6 และนามวลีที่ไม่มีหน่วยขยายเป็นรูปแสดงแก่นความที่มีค่าความต่อเนื่องน้อยที่สุด โดยมีค่าเฉลี่ยของค่าย้อนกลับ 10.29 ค่าเฉลี่ยของค่าสืบเนื่อง 1.5 ส่วนรูปแสดงแก่นความอีก 5 รูป มีค่าความต่อเนื่องซึ่งมีค่าเฉลี่ยของค่าย้อนกลับและค่าเฉลี่ยของค่าสืบเนื่อง ดังต่อไปนี้ สรรพนาม มีค่าเฉลี่ยของค่าย้อนกลับ 1.42 มีค่าเฉลี่ยของค่าสืบเนื่อง 2.17 สุญรูปที่มีหน่วยขยาย มีค่าเฉลี่ยของค่าย้อนกลับ 2.86 มีค่าเฉลี่ยของค่าสืบเนื่อง 1 นามวลีที่มีหน่วยขยาย และหน่วยแสดงแก่นความ มีค่าเฉลี่ยของค่าย้อนกลับ 5.83 มีค่าเฉลี่ยของค่าสืบเนื่อง 2 นามวลีที่มีหน่วยขยาย มีค่าเฉลี่ยของค่าย้อนกลับ 7.75 มีค่าเฉลี่ยของค่าสืบเนื่อง 1.5 และ นามวลีที่มีหน่วยแสดงแก่นความ มีค่าเฉลี่ยของค่าย้อนกลับ 8.5 มีค่าเฉลี่ยของค่าสืบเนื่อง 1.25