ผลของการแต่งพฤติกรรมที่มีต่อพฤติกรรมการตั้งใจทำงาน และความถูกต้องของงานของนักเรียนอายุ 7 ถึง 10 ปี ทีมีสมาธิบกพร่องและมีพฤติกรรมไม่อยู่นิ่ง

Abstract

ศึกษาผลของการแต่งพฤติกรรมที่มีต่อพฤติกรรมตั้งใจทำงาน และความถูกต้องของงานของนักเรียนอายุ 7-10 ปี ที่มีสมาชิกบกพร่องและมีพฤติกรรมไม่อยู่นิ่ง กลุ่มตัวอย่างเป็นนักเรียนที่ได้รับการรักษาที่ โรงพยาบาลยุวประสาทไวทโยปถัมถ์ เนื่องจากมีปัญหาพฤติกรรมที่เป็นผลมาจากสมาธิบกพร่อง และมีพฤติกรรมไม่อยู่นิ่งจำนวน 6 คน กลุ่มตัวอย่างถูกคัดเลือกมาจากการประเมินพฤติกรรมจากแบบทดสอบ Disruptive Behavior Rating Scale-Teacher/Parent Form (DBRS) โดยมีคะแนนที่ตรงตามเกณฑ์ของแบบทดสอบว่า เป็นเด็กนักเรียนที่มีสมาธิบกพร่องและมีพฤติกรรมไม่อยู่นิ่ง ชนิดขาดสมาธิ (ADHD-I) และชนิดผสมระหว่างกลุ่มอาการขาดสมาธิ กับกลุ่มอาการหุนหันพลันแล่น-ไม่อยู่นิ่ง (ADHD-C) หลังจากนั้นผู้วิจัยได้แบ่งเด็กออกเป็น 2 กลุ่ม เป็นกลุ่มทดลองและกลุ่มควบคุม โดยกลุ่มทดลองจะได้รับการสอนโดยใช้เทคนิคการแต่งพฤติกรรม ส่วนกลุ่มควบคุมจะได้รับการสอนโดยวิธีปกติ หลังจากนั้นทั้งกลุ่มทดลองและกลุ่มควบคุมจะได้รับมอบหมายงานให้ทำ เพื่อทดสอบพฤติกรรมตั้งใจทำงานและความถูกต้องของงาน ผลการวิจัยพบว่า นักเรียนกลุ่มที่ได้รับการสอนโดยเทคนิคการแต่งพฤติกรรม มีพฤติกรรมตั้งใจทำงานและคะแนนความถูกต้องของงาน สูงกว่านักเรียนกลุ่มควบคุมในระยะทดลอง อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05